To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dynamika zmian instytucjonalnych.
Czynniki wpływające na rozwój instytucjonalny:
•
dopasowanie do nowych zadań integracyjnych (proces pogłębiania)
•
przyjmowanie nowych państw (proces akcesyjny)
Kierunki zmian instytucjonalnych w systemie politycznym UE stanowią odzwierciedlenia tak potrzeb , jak i możliwości procesu integracji.
Instytucje mają sprostać wyzwaniom jakie stawia przed nimi proces integracji i umożliwić ich wypełnianie.
Motorem zmian, jak i hamulcem wielu innowacyjnych rozwiązań są państwa członkowskie. Nie są to jednak jedyne podmioty i decydenci zmian w strukturze instytucjonalnej UE. Ograniczane są przez: wcześniej podjęte zobowiązania, ponadnarodowy charakter WE.
Z
miany wprowadzane są stopniowo.
Państwa narodowe nie są w stanie do końca kontrolować zmian zachodzących w systemie instytucjonalnym UE,ponieważ zmiany te wprowadzone z konkretnym założeniem często podlegają zmianie ze strony systemu wspólnotowego, który nie jest sumą dążeń państw członkowskich. Nieformalnym sposobem wprowadzenia zmian jest sposób funkcjonowania dorobku orzeczeniowego ETS.
Mechanizmy reformowania systemu: •
ścieżka zwykła (art. 42 ust. 2-5)
•
Procedura uproszczona „kładki”(art. 48 TUE ust. 6-7)
Europejski system partyjny:
•
narodowe systemy polityczne
•
partie polityczne w parlamencie europejskim
•
partie polityczne na poziomie europejskim
•
międzynarodówki partyjne
Partie polityczne , jako przejaw demokratyzacji życia społecznego powstawały w różnych okolicznościach. Ich geneza związana jest z państwem, ale szybko stały się również elementem demokratyzującym przestrzeń międzynarodową i ponadnarodową. Ponadnarodowy poziom współpracy partii politycznych- wg Simona Hixa na obecnym rozwoju współpracy partii na płaszczyźnie europejskiej możemy mówić o takim podziale:
•
grupy polityczne w Parlamencie Europejskim
•
transnarodowe federacji partii politycznych Grupy parlamentarne\frakcje parlamentarne:
Określenie grupa parlamentarna jest synonimem frakcji działającej na forum Parlamentu Europejskiego.
W
parlamencie VII kadencji 2009-2014 istnieje 7 frakcji oraz posłowie niezrzeszeni (28).
1979- I wybory do parlamentu europejskiego, od tego czasu rywalizują ze sobą chadecy oraz
(…)
… w parlamencie, ponieważ posłowie w parlamencie mają mandat wolny i mogą zmieniać frakcje.
Powstawanie grup parlamentarnych w PE: Regulamin wewnętrzny PE art. 30-34:
1.„Posłowie mogą łączyć się w grupy według kryterium podobieństwa poglądów politycznych.
2.„ Każda grupa polityczna składa się z co najmniej posłów wybranych w 1\4 państ członkowskich,. Minimalna liczba posłów, którzy mogą stworzyć frakcję to 25.
3…
… od ich przynależności politycznej.
•
Posłowie, którzy nie należą do żadnej grupy to tzw. posłowie niezrzeszeni
•
przed każdym głosowaniem na posiedzeniu plenarnym grupy polityczne analizują sprawozdania opracowane przez komisje parlamentarne i wnoszą poprawki
•
stanowisko przyjęte przez grupę jest ustalane w drodze porozumienia wewnątrz grupy, na żadnego posła nie można nałożyć obowiązku głosowania w określony…
… federacje nie są partiami w pełnym tego słowie znaczeniu , gdyż nie realizują jednego z podstawowych celów partii, czyli sprawowanie władzy. W
edług S.Hixa za transnarodową partyjną uznać należy każdą, która posiada:
statut, wspólny program, sekretariat, organ wykonawczy, zgromadzenie partyjne, hierarchiczną strukturę przywództwa, zdolność podejmowania decyzji wiążące partie członkowskie oraz aspirację…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)