Inhibitory pompy protonowej

Inhibitory pompy protonowej (IPP)
kierunkiem hamowania wydzielania kwasu solnego jest blokowanie końcowego etapu aktywnego transportu jonów wodorowych do światła żołądka, tzn. nieodwracalne unieczynnianie ATP-azy wodorowo-potasowej, zwanej pompa protonową. Grupa IPP zajmuje obecnie czołowe miejsce wśród leków przeciwwrzodowych.
- W czasie leczenia IPP obserwuje się szybsze ustępowanie dolegliwości i gojenie się niszy wrzodowej niż po innych lekach.
- Standardowe dawki powodują utrzymanie pH4 przez 20 godz./dobę (po H2-blokerach przez 8 godz./dobę)
- Palenie papierosów pogarsza wyniki leczenia IPP, choć w mniejszym stopniu niż H2-blokerami.
- Działania niepożądane IPP: biegunka, nudności, suchość w
jamie ustnej, bóle i zawroty głowy.
- Omeprazol hamuje aktywność enzymów układu cytochromu
P-450 i może wchodzić w interakcje z innymi lekami zwalniając ich metabolizm (np. fenytoiny, diazepamu, digoksyny, metotreksatu, nifedypiny, doustnych leków p/zakrzepowych).
- Interakcje pantoprazolu dotychczas praktycznie nie są znane
Wskazania: leczenie wrzodu, eradykacja Hp, leczenie zapalenia przełyku, GERD, zespół Z-E
Dawkowanie:
omeprazol 20mg=pantoprazol 40mg=lanzoprazol 30mg wrzód: 1xdz, eradykacja: 2xdz, zapalenie przełyku: 2xdz GERD - „step down” - mniejsze dawki
Uwagi praktyczne:
omeprazol (Losec, Polprazol, Ortanol) caps. 20mg,10mg pantoprazol (Controloc) caps. 40mg, 20mg
lanzoprazol (Lanzul) caps. 30mg, 15mg rabeprazol caps. 20mg, 10mg
- Dożylne: omeprazol, pantoprazol (leczenie krwawienia)
2
... zobacz całą notatkę