II Cesarstwo we Francji- termin określający rządy cesarza Napoleona III we Francji w latach 1852-70. Po obaleniu króla Ludwika Filipa Orleańskiego (1848 r.) utworzono we Francji tzw. II Republikę, której prezydentem został Ludwik Napoleon Bonaparte, co przyjęto z dużym zadowoleniem, gdyż widziano w nim drugiego Napoleona, który z czasem przywróci Francji jej dawną potęgę i dobrobyt. Bez protestu przyjęto też posunięcia jego rządu, które w znacznej mierze ograniczały prawa obywatelskie (wolność prasy, zebrań, wprowadzono stan oblężenia) gdyż wierzono, że tylko w ten sposób można zahamować "widmo komunizmu".
Bonaparte nie zamierzał oddać władzy po upływie czteroletniej kadencji. Kiedy Zgromadzenie Prawodawcze nie zgodziło się na zmianę konstytucji i umożliwienie prezydentowi reelekcji, Ludwik Napoleon przy pomocy kilku oddanych sobie generałów zdecydował się na przeprowadzenie zamachu stanu. Po aresztowaniu co bardziej zagorzałych republikanów zorganizował w grudniu 1851 r. plebiscyt, w którym zdecydowana większość uprawnionych do głosowania zezwoliła prezydentowi na zmianę konstytucji.
Nowa konstytucja została ogłoszona 14 I 1852 r. Dawała prezydentowi prawie nieograniczoną władzę (miał być odpowiedzialny tylko przed narodem) i aż dziesięcioletnią kadencję. Po zdławieniu wszelkiej opozycji w październiku 1852 r. Bonaparte zapowiedział wprowadzenie cesarstwa. Kolejny plebiscyt (21 XI 1852 r.) także zdecydowaną większością zatwierdził i tę propozycję. Wprowadzono nową konstytucję, a II Republika Francuska zamieniła się w II Cesarstwo, Ludwik Napoleon Bonaparte - w cesarza Napoleona III.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)