Na czym polega idea porozumienia bez przemocy? Na takim kontakcie dwóch osób, w którym zaspokojone są potrzeby zarówno jednej, jak i drugiej strony. Uczciwość i empatia to są dwie ważne jakości, które oświetlają cały program tego porozumienia. Uczymy równolegle dwóch umiejętności: jak mówić, żebyśmy byli słuchani, i jak słuchać siebie i innych, żeby docierać do tego, co w tym momencie ważne. Celem porozumienia jest znalezienie strategii, które zaspokoją potrzeby obu osób.
Zacznijmy od słuchania, bo z tym wszyscy - i rodzice, i nauczyciele - mamy wielki problem. Słuchać można z chęcią zrozumienia dziecka, otwartością na to, co nam komunikuje, albo z wewnętrznym zamknięciem się, z takim oporem, trzymaniem się kurczowo swoich przekonań. Jeżeli naprawdę jesteśmy zainteresowani tym, co dzieje się w sercu dziecka, jeżeli rzeczywiście obchodzą nas zarówno jego problemy, potrzeby, jak i to, co ono wtedy czuje, mamy szansę na zaskarbienie jego zaufania, a to pierwszy krok do porozumienia.
Drugim jest odpowiednie mówienie. Tak. Warto wiedzieć, jakich dobierać słów, aby wzmacniać kontakt, i z jakich zrezygnować, aby kontaktu nie blokować. Chcę jednak podkreślić, że porozumienie bez przemocy to nie sztuczki i techniki, ale podmiotowy, pełen empatii i wzajemnego szacunku kontakt z drugim człowiekiem. W takim kontakcie słowa są ważne, ale przecież kiedy z kimś łączy nas przyjaźń, możemy użyć swobodnie pewnych słów i one przyjaciela nie zranią, choć z inną osobą ta sama wypowiedź nie byłaby odpowiednia.
Cztery kroki pomocne w porozumiewaniu się bez przemocy: 1. Mówić, co widzimy, słyszymy. Nie oceniać. („Widzę rozrzucone ubrania”.)
2. Ujawniać swoje uczucia. („Źle się czuję w nieposprzątanym pokoju”.)
3. Przedstawiać swoje potrzeby. („Chciałabym, abyśmy dotrzymywali umów”.)
4. Pokazywać wyjście z sytuacji. Unikać ogólnych stwierdzeń. („Czy mógłbyś powiesić ubrania w szafie?”) Język żyrafy i szakala: Rosenberg opisując style komunikowania się, używa bardzo nośnej metafory dwóch zwierząt. Żyrafa - ssak o największym sercu, nie ma żadnych wrogów w swoim środowisku. Jest pokojowo nastawiona do świata. Szakal - to zwierzę kojarzące się z podstępnym, negatywnym stylem zachowania się, wręcz „żerowaniem” na innych zwierzętach. Komunikacja żyrafy, to umiejętność bezpośredniego wyrażania swoich potrzeb, skoncentrowanie na rozumieniu zachowania innego człowieka, empatia i próba współczucia. Język szakala, to ocenianie, obrażanie, wywieranie presji na innych. Metafora żyrafy i szakala pomaga przedstawić sposób komunikowania się dzieciom i dorosłym. Jej nośność i lekkość umożliwia koncentrowanie się na zmianie bez odczuwania winy za dotychczas stosowaną przemoc .
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)