Historia społeczna Europy - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 217
Wyświetleń: 1190
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Historia społeczna Europy - omówienie - strona 1 Historia społeczna Europy - omówienie - strona 2 Historia społeczna Europy - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

HISTORIA SPOŁECZNA EUROPY
C.D NOTATKA DO PUNKTU II - 20.10.11r.
Ad.3.
Po zdobyciu Bastylii przez rozszalały tłum (stan III), nastąpił przełom i ludzie zaczęli mieć więcej praw. Między innymi zainicjowali uczestnictwo w życiu politycznym. Tworzyli kluby (punkt 7), tzw. Sekcje w Paryżu, gdzie ludzie spotykali się i na spokojnie przeprowadzali rozmowy. Ponadto, obywatele trzeciego stanu działali w armii rewolucyjnej (punkt 8).
Jeżeli chodzi o Armię rewolucyjną, to:
Armię nowego typu, z wybieranym korpusem oficerskim, stworzył po rewolucji francuskiej Łazarz Carnot. Stare wojsko "królewskie" zostaje w stosunku dwa do jednego przemieszane z wojskiem rewolucyjnym. Przy armii powstaje też nowa funkcja - komisarzy wojskowych, którzy mają wychowywać żołnierzy. Nie stosuje się kar cielesnych (tylko pijanych cuci się wiadrami zimnej wody). Armia zostaje zorganizowana w półbrygady i dywizje. W 1793 r. jakobini uchwalają "dekret o powszechnym obowiązku służby wojskowej". Według jednego z haseł rewolucji "życie obywatela jest własnością republiki". W ten sposób powstaje armia z powszechnego poboru. W 1794 r. Francja przeciw koalicji pragnącej stłumić rewolucję wystawia ponad milion żołnierzy. Carnot odstępuje od fryderycjańskiego szyku linearnego. W wojsku zagrzewanym "duchem rewolucyjnym" można było pozwolić sobie na to, by żołnierz nie pozostawał pod stałym nadzorem podoficera. Jednocześnie nie było czasu na to, by wieloletnią musztrą doprowadzać działania szyków do doskonałości. Carnot wprowadza tyralierę - żołnierze już nie strzelają salwami, ale po prostu wtedy, gdy naładują broń. "Koniec ze sztuką wojenną, jedynie stal, masa i patriotyzm się liczą" - mówi Carnot. Za największy sukces strategii rewolucyjnej uznano bitwę pod Valmy w roku 1792, gdy Francja walczyła z Prusami i oddziałami francuskich rojalistów, ale wówczas decydującą celną salwę, która zatrzymała atak rojalistów, oddały stare pułki królewskie. Napoleon nie wprowadził żadnych zmian w ówczesnym wojsku. Jego żołnierze byli uzbrojeni podobnie jak żołnierze Fryderyka Wielkiego. Potrafił jednak do maksimum wyzyskać reformy wprowadzone do francuskiej armii przez rewolucję, potrafił też nadzwyczajnie używać nowoczesnej artylerii (ten rodzaj broni zreformował Jan Gribeauvail). Armia napoleońska śmiało atakowała nieruchawe zgrupowania wojsk austriackich i pruskich. Nie zajmowała się długotrwałym zdobywaniem twierdz (najczęściej je omijała). Imponowała szybkością manewru, dzięki temu Napoleon rozbijał kolejno zgrupowania obcych wojsk, zanim mogły się połączyć. Zgodnie z jego dewizą - dobry żołnierz to taki, który dobrze maszeruje. Z powodu niemożności utrzymania magazynów wojskowych żołnierz napoleoński stosunkowo wiele nosił w plecaku (namiot, koc, zapasowe podeszwy do butów) i żywił się głównie dzięki masowym rekwizycjom (ten system załamał się w czasie wojny rosyjskiej). W roku 1804 we Francji po raz pierwszy puszkowano żywność.

(…)

… generacje utworzyły ogromne sztaby generalne, Napoleon obmyślał i przechowywał we własnej pojemnej głowie" - pisze angielski historyk Michael Howard. Stał się mistrzem strategii tyraliery i kolumn uderzeniowych (znany był ze śmiałych uderzeń w najsłabszy punkt obrony przeciwnika, który wcześniej był ostrzeliwany przez artylerię). Stosował rozwiązania w ówczesnej wojnie niespotykane. Na przykład trwająca…
… (ten system załamał się w czasie wojny rosyjskiej). W roku 1804 we Francji po raz pierwszy puszkowano żywność. W armii francuskiej pojawiła się grupa młodych i pełnych inicjatywy oficerów, wywodzących się zarówno ze szlachty, jak i z niższych warstw społecznych (Davout, Lannes, Murat, Bernadotte, Ney i wielu innych). Armia stworzyła niespotykane dotychczas możliwości awansu społecznego. Stopnie wojskowe
… i dowódców wojskowych. Posiadał wyłączne prawo do prowadzenia polityki zagranicznej.
MAJ 1789.
5 maja 1789 zebrały się Stany Generalne zwołane przez króla Francji Ludwika XVI w sytuacji kryzysu finansowego, gospodarczego i politycznego monarchii. Decyzja Ludwika XVI okazała się porażką absolutyzmu. Stany zamieniły się w Zgromadzenie Narodowe, a następnie w Konstytuantę, przyczyniając się do wybuchu Wielkiej…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz