To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
HISTORIA PIENIĄDZA pierwszy „pieniądz” = 4-6 tys. lat temu - wynik rozwoju i wymiany towarowej;
„płacidła” - substytuty pieniądza;
połowa III tysiąclecia p.n.e. - starożytny Egipt - pierwsze substytuty = metalowe sztaby; w razie potrzeby cięte na mniejsze części;
wkrótce pieniądz w podobnej postaci w Chinach;
najstarsze okrągłe metalowe monety (złoto, srebro, miedź) są znane z Sardes w Libii (ok. 650 r. p.n.e.), później w VI - VII w. p.n.e. rozpowszechniły się w Grecji i na Bliskim Wschodzie; od przełomu IV i III w. p.n.e. zaczęto je bić w Rzymie; od V w. n.e. - w państwach germańskich;
Polska - monety od ok. 980 r. n.e. ;
na większą skalę od ok. 1070 r. (srebrne denary);
od ok. 1367 r. - pierwsze grosze i ponownie na stałe 1526-28; wtedy też pojawiła się moneta złota (dukaty, później talary);
pieniądz papierowy (IX w.) - Chiny;
koniec XVII w. - banknoty w Anglii;
w Polsce pierwsze banknoty (prócz banknotów państw zaborczych) emitowały władze powstania kościuszkowskiego - 1794 r. ;
pra wo bicia monety - przywilej władcy (jeden z atrybutów suwerenności), który w wyjątkowych sytuacjach mógł je scedować na władze prowincji, miasta, bądź kompanii handlowych;
wraz z pojawieniem się pieniądza papierowego, stała się możliwa emisja pieniędzy przez państwowy bank centralny ( pierwszy bank centralny w Szwecji - Sveriges Riksbank - 1688), banki centralne niezależne od rządu (Bank of England - 1694), prywatne banki akcyjne (USA) oraz emisja skarbowa (Dania - 1713, Polska - 1794);
rozmiary emisji banknotów były z reguły wyższe od posiadanych zasobów kruszcowych;
wraz z rozwojem bankowości okazało się, że banki komercyjne kreują dodatkową podaż pieniądza przez działalność kredytową;
XIX w. - ścierały się poglądy zwolenników uzależnienia rozmiarów emisji od zasobów kruszcu i zwolenników dostosowywania jej rozmiarów do potrzeb gospodarki;
związek między rozmiarami emisji a zasobami kruszcowymi został ostatecznie zerwany podczas wielkiego kryzysu gospodarczego 1929-34;
u progu czasów nowożytnych pod wpływem doświadczenia, jakim był wzrost cen w Europie wywołany napływem kruszców z Ameryki, powstała ilościowa teoria pieniądza ;
podkreślenie związku między ilością pieniędzy w obiegu a poziomem ich cen;
zwolennicy: B. Davanzati, D. Hume i D. Ricardo;
w okresie wielkiego kryzysu gospodarczego teoria ta została poddana ostrej krytyce;
XIX w. - dominowała dochodowa teoria pieniądza;
jej twórca - T. Tooke, który rozumiał dochód jako iloczyn produkcji i poziomu cen.
POJĘCIE PIENIĄDZA uniwersalny ekwiwalent dóbr (towar pełniący funkcję powszechnego ekwiwalentu);
(…)
… pieniądza gotówkowego - powierzona bankom centralnym;
podstawowym źródłem kreacji pieniądza jest kredyt;
uzupełniające źródło - nadwyżki eksportu nad importem (sprzedaż za granicę - przypływ pieniędzy do kraju i wzrost wartości jego obiegu);
nie sięga do zasobów, które są w bankach komercyjnych;
nie sięga do środków zdeponowanych w banku;
dla NBP udzielenie kredytu nie jest wydatkiem;
jest to kreacja…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)