Historia doktryn politycznych i prawnych - Teorie umowy społecznej

Teorie   umowy społecznej   Hobbes  – homo homini  lupus Est    zrzeczenie  się  wolności jednostkowej, przez  zawar cie  umowy społecznej  na zasadzie  każdy  z  każdym,  przekazującej  całą  władzę  suwerenowi.  Władca  państwa  Lewiatan  zobowiązany  wyłącznie  jest  do  zapewnienia  bezpieczeństwa  i  porządku.  Suweren  posiada  władzę  absolutna,  jest  źródłem  prawa,  niezapewnienie  bezp  powoduje  samoczynny  rozpad  umowy  i  wrócenie  do  stanu  anarchii/natury.   Umowa taka tworzy  państwo  i społeczeństwo,  które wbrew poglądom  Arystotelesa,  nie może powstać w sposób naturalny, lecz  musi  być  wynikiem  świadomej  decyzji.  Do  zawarcia  paktu  popycha  człowieka  oczywiście  lęk  przed  skutkami  stanu  naturalnego(anarchią)  a  także rozsądek.   Locke  –   umowa  społeczna  zawarta  jest  w  celu  skuteczniejszej  ochrony  praw  własnych,  wolności  i  własności.  Sensem  umowy  jest  lepsze  zabezpieczenie i rozwiniecie praw naturalnych, państwo wynika z rozsądku. Umowa społeczna składa się z dwóch części: umowy o powstaniu  społeczeństwa, umowy o powstaniu państwa. Jest to umowa dwustronna, ze wzajemnymi zobowiązaniami i prawem oporu, nie dochodzi do  rozpadu społeczeństwa w wypadku zmiany władzy.   Teorie   wolności  Ockham   –  wolność  jest  faktem  w.  traktuje  w  znaczeniu:  filozoficznym:  oznacza  możliwość  czynienia  wszystkiego  nawet  wbrew  zaleceniom  rozumu czy zakazom Boga. Jest to wolność absolutna, której powinna przyświecać świadomość odpowiedz. człowieka za czyny. Wolność w  sensie  politycznym  –  konieczność  ustanowienia  instytucjonalnie,  czyli  prawnie  zagwarantowanego  katalogu  praw  i  wolności  obywatelskich.  Obywatel może swobodnie zachowywać się w ramach społeczności, gdzie również będą zakreślone granice interwencji władzy.  Św.  Augustyn,   woluntaryzm, człowiek kształtuje swe postępowanie w rezultacie świadomych i swobodnie podejmowanych aktów woli. Dwa  znaczenia: Wolność formalna – możliwość wyboru przez jednostkę między dobrem i złem, będąc szansą na zupełnie swobodne kształtowanie  swego postępowania. Wolność moralna – wewnętrzna dyspozycja unikania zła a czynienia dobra –Augystyn zaznaczył, że tylko łaska boska  może doprowadzić do poznania dobra.  Teorie   dialektyki   Sokratesa  i  Platona   dialektyka  stała  się  metodą  filozofii-  umiejętnością  dochodzenia  prawdy.  Łączyło  się  to  z  przekonaniem  ,że  prawda  dostępna  jest  tylko  przez  [dia]  mowę  [logos].  Dialog  filozoficzny  nie  jest  bowiem  wymianą  poglądów,  ale  wspólnie  podjętym  wysiłkiem 

(…)

… – suwerenność ludu, jedną z podstawowych zasad organizacji państwa. Społeczna natura człowieka skłania jednostkę do
życia w zbiorowości. Władza państwowa powinna się opierać na woli suwerennego ludu, nazywanego Prawodawcą. Lud brałby udział w
powoływaniu organów państwa a także w stanowieniu praw. Takie organy/prawa cieszyłyby się przynajmniej szacunkiem większości.
Suwerenność jest gwarantem wolności obywatelskich, a każdy podmiot opowiadający się przeciw ludowładztwu opowiada się przeciw
wolności, i popada w jarzmo tyranii. Lud powinien także kontrolować hierarchie kościelną. Istnieje wyróżniona grupa ludzi obranych do
władania lecz nie mogą oni mieć przewagi nad ludem (nie mogą łączyć funkcji wojskowych i władczych).
Jean Bodin – suwerenność jest zjawiskiem obiektywnym, związanym z każdym państwem…
… [episteme]
Hegel - dialektyka była swoistym mechanizmem walki sprzecznych idei, będącym podstawowym motorem rozwoju świata i postępu
historycznego. Mechanizm ten polegać miał na ciągłym i samoistnym procesie ścierania się sprzecznych idei wg tzw. praw dialektyki. Prawa te
można w skrócie ująć w następujący schemat: a) każda teza (idea) ma zawsze swoje przeciwieństwo zwane antytezą, b) mimo że przeciwne…
…, budowanie dobra powszechnego. Spr. Prawna – wymagana aby
zapewnić możliwość rozwoju, wyjście z barbarzyństwa.
Teorie suwerenności
Marsyliusz z Padwy – suwerenność ludu, jedną z podstawowych zasad organizacji państwa. Społeczna natura człowieka skłania jednostkę do
życia w zbiorowości. Władza państwowa powinna się opierać na woli suwerennego ludu, nazywanego Prawodawcą. Lud brałby udział w
powoływaniu…
... zobacz całą notatkę