GRUPY RÓWIEŚNICZE W PROCESIE WYCHOWANIA
Grupa jest społeczną formacją, która składa się z pewnej liczby osób pozostających we wzajemnych bardziej lub mniej określonych pozycjach i rolach, która ma własny system wartości i norm regulujących zachowanie poszczególnych członków co najmniej w sprawach ważnych dla grupy.
Dlaczego powstają młodzieżowe grupy rówieśnicze: -Wraz z dojrzewaniem biologicznym jednostki rodzi się w niej poczucie odrębności w stosunku do młodszych dzieci oraz przeświadczenie o braku dostatecznego zrozumienia ze strony dorosłych. Jednostka szuka więc towarzystwa osób mających podobne problemy i trudności. -W okresie dorastania jednostki rodzi się potrzeba samodzielności i niezależności. Natomiast rodzice pragną zachować dotychczasową kontrolę nad postępowaniem dziecka, ograniczając przy tym jego swobodę. Na tym podłożu niejednokrotnie dochodzi do konfliktu między dzieckiem, a rodzicami, do buntu dziecka przeciwko władzy rodzicielskiej. -W miarę dorastania dziecka rodzice stawiają mu coraz większe wymagania, którym nie zawsze może ono w dostatecznym stopniu sprostać, aby zdobyć uznanie rodziców. Łatwiej jest dziecku uzyskać zadowolenie ze swojej działalności wśród rówieśników, którzy stawiają my wymagania mniejsze, a więc bardziej możliwe do spełnienia.
Rodzaje grup rówieśniczych: ze względu na liczebność możemy wyróżnić: -grupy duże, tzw. społeczności, składające się z kilkuset lub większej liczby osób, które nie znają się osobiście, a kontaktują się za pośrednictwem wybranych osób, np. społeczność szkolna -grupy małe składające się z kilku lub kilkudziesięciu osób, które nawiązują bezpośrednie kontakty, np. uczniowie jednej klasy
ze względu na sposób powstawania i instytucjonalne usankcjonowanie grupy:
grupy formalne zorganizowane są przez odpowiednie instytucje, mają
jednostka poszukuje akceptacji, chce określone zadania i system kontroli, np. społeczność szkolna, wchodzące w jej skład klasy, samorząd uczniowski, organizacje dziecięce funkcjonujące zarówno na terenie szkoły, jak też poza nią
grupy nieformalne powstają spontanicznie; nie są one organizowane w sposób planowy i zamierzony; spontaniczność tych grup przeważnie przesądza o ich krótkotrwałości; odznaczają się one tym samym niskim stopniem organizacji, tzn. nader prostą strukturą
Trzy kategorie nieformalnych grup rówieśniczych: 1dziecięce grupy zabawy:
Są to grupy typowo dziecięce, umożliwiające zaspokajanie potrzeby zabawy z zespole, pojawiające się w trzecim - czwartym roku życia. W miarę gromadzenia doświadczeń związanych z zabawą, kształtują się grupy względnie stałe i trwałe. Z tego powodu grupy zabawy dzieci najmłodszych charakteryzuje się w socjologii jako najbardziej nieformalne i przelotne. Są to typowe grupy uczenia się ról społecznych przez naśladownictwo i wyobraźnię. Grupy te nie mają jeszcze norm własnych, tworzą się w miejscach nie pozostających pod kontrolą dorosłych, co stanowi duże zagrożenie z powodu możliwości przerodzenia się takich grup w grupy dewiacyjne. 2
(…)
… w stopniu jego udziału w decydowaniu o sprawach grupy.
W wieku, na który przypadają doświadczenia dziecka w życiu nieformalnej grupy rówieśniczej, uczestniczy już ono w wielu różnych grupach społecznych: rodzice, klasie szkolnej, organizacji młodzieżowej, klubie sportowym. Jeżeli udział w życiu którejś z tych grup nie przynosi dziecku zadowolenia lub naraża je na zbyt silne sankcje (np. wskutek sztywnych…
…. 3grupy dewiacyjne, np. gangi, bandy: Są to grupy młodzieżowe w wieku dojrzewania lub w wieku młodzieńczym. Cechuje je wyższy stopień organizacji, z wyraźnie określonymi rolami, z dominującą rolą autokratycznego przywódcy. Rozwijają one i przechowują własną subkulturę, tradycje i morale, negują obowiązujące ogólnie wartości kulturowe i normy społeczne. Uczestnictwo młodych ludzi w tego typu grupach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)