Geometryczna mechanika Kartezjusza było tematem wykładu z przedmiotu filozofia przyrody, z którego to jest ta notatka. Wykład prowadził dr Bogdan Lange. Notatka składa się z 1 strony zapisanej w formacie docx. Z notatki tej można dowiedzieć się czym czym jest geometryczna mechanika Kartezjusza, jakie ograniczenia ma geometryczna mechanika Kartezjusza
Kartezjusz
Geometryczna mechanika Kartezjusza.
U podstaw kartezjańskiej filozofii przyrody leżą matematyczne osiągnięcia jej twórcy. Kartezjusz (1596-1650) wynalazł skuteczną metodę przekładania stwierdzeń geometrycznych na równania algebraiczne. Przekład okazał się jedno-jednoznaczny. Fakt ten zaważył (stał się podstawą) na powstaniu geometrii analitycznej. Ponieważ algebraiczny opis figur geometrycznych i relacji zachodzących pomiędzy nimi jest bardziej efektywny niż manipulowanie linijka i cyrklem. Potem nastąpił szybki rozwój nowej gałęzi matematyki. Możliwość zastosowań geometrii analitycznej do opisu zjawisk przyrodniczych narzucała się z oczywistością samemu jej twórcy. Była to nowa jakość w stosunku do fizyki Arystotelesa. W prawdzie już w średniowiecznych rozważaniach o przyrodzie metody rachunkowe (np. w astronomii) pojawiały się coraz częściej, ale kartezjańska geometria stwarzała zupełnie nowe możliwości. Teraz już można było stosować nie tylko „rachunki”, lecz próbować matematycznego opisu przy pomocy równań. Zaczęto od takiego opisu ujmować zjawiska związane z ruchem. Ale ta nowa metoda (kartezjańska), obok rozlicznych możliwości ujawniła pewne ograniczenie, geometrycznie łatwo opisać konfigurację ciał, ale znacznie trudniej jej ewolucję w czasie, czyli samo zjawisko ruchu. Fizyka Kartezjusza pozostaje w ścisłym związku z jego metafizyką. Dostarcza ona intuicji do stwierdzeń metafizycznych. Bardzo często intuicje te wydają się Kartezjuszowi jasne i wyraźne. Fizyka Kartezjusza sama nie może zapewnić sobie racjonalności. Jest to bowiem fizyka zderzeń, a zderzenie wprowadza nieciągłość pomiędzy konfiguracjami ciał przed i po zderzeniu, ale, co więcej wprowadza nieciągłość samego czasu. Tak głębokie rozdarcie ruchu sanowi lukę w racjonalności fizyki, lukę, którą należy wypełnić uzasadnieniem metafizycznym. Uzasadnieniem tym jest teza Kartezjusza, głosząca, że świat jest nieustannie stwarzany przez Pana Boga.
Z Arystotelesa: materia, morfe(forma), substancja w rzeczy
Platona: istota rzeczy, dusza istnieje jest wieczna
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)