Franz Kafka "Proces"

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1106
Wyświetleń: 1883
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Franz Kafka Franz Kafka Franz Kafka

Fragment notatki:


Franz Kafka PROCES Proces (niem. Der Process) jest surrealistyczną powieścią Franza Kafki. Pisarz rozpoczął pracę nad nią w roku 1914. Została wydana pośmiertnie, wbrew woli autora, przez jego przyjaciela Maxa Broda, w roku 1925. Pierwsze polskie wydanie ukazało się w roku 1935 w tłumaczeniu Bruna Schulza. Impulsem do napisania utworu było dla Kafki zerwanie zaręczyn z narzeczoną Felice Bauer. Według wstępnych założeń pisarza powieść ta miałabyć krótkim opowiadaniem na temat konfliktów ojca z synem. Dopiero w trakcie pisania urosła ona do rangi, jaką znamy dzisiaj. Kafka pisał Proces dość chaotycznie. Prawdopodobnie najpierw napisał pierwszy i ostatni rozdział, potem stopniowo uzupełniał kolejne rozdziały (choć nie ma pewności co do ich prawidłowej kolejności). 1. Józef K., przeciętny urzędnik bankowy, zostaje aresztowany. Okazuje się, że w jego sprawie rozpoczyna się proces; nie jest przy tym konieczne, aby zmieniał tryb życia. Ma jedynie stawiać się na przesłuchania i rozprawy sądowe. 2. K. jest oburzony, uważa, że to skandaliczna pomyłka, mimo to odczuwa wewnętrzny niepokój, od którego nie może się uwolnić. 3. Józef K. udaje się do mieszkania sąsiadki, panny Bürstner, gdzie został aresztowany, i prosi ją o zostanie jego doradcą w trakcie procesu. Panna Bürstner zgadza się. 4. W niedzielny poranek K. idzie na pierwsze przesłuchanie. Bohater jest oburzony postępowaniem sędziów, głośno wyraża swój gniew i drwi ze skuteczności i powagi sądu, który znajduje się na piątym piętrze jednej ze zwykłych miejskich kamienic. Swoim wystąpieniem wywołuje pełne dezaprobaty milczenie. 5. Kolejne przesłuchanie. Józef K. poznaje bliżej absurdalne, a przez to jeszcze bardziej przerażające obyczaje panujące w sądzie: kodeksy prawne to pisma pornograficzne, kancelarie sądowe mieszczą się na strychach kamienic i tworzą duszny i ciasny labirynt. Józef K. jest przygnębiony, słabnie i zostaje wyprowadzony na świeże powietrze. 6. Przyjaciółka panny Bürstner uniemożliwia mu kontakt z sąsiadką. Józef K. czuje się bardzo samotny. 7. K. jest świadkiem egzekucji wykonywanej na urzędnikach sądowych, którzy go aresztowali. Powodem chłosty jest fakt, że chcieli przywłaszczyć sobie ubrania Józefa K. 8. Do bohatera przyjeżdża krewny z prowincji, wuj Karol. Czuje się w obowiązku pomóc Józefowi w trudnej sytuacji procesu. Wspólnie udają się do znakomitego adwokata Hulda, który zgadza się poprowadzić sprawę Józefa K. 9. K. ma poczucie, że jego proces stoi w miejscu, a Huld tylko go zwodzi. Z polecenia fabrykanta, który jest klientem banku, gdzie K. pracuje, Józef udaje się do malarza sądowego, Titorellego. 10. Po wizycie u Titorellego Józef K. jest jeszcze bardziej zmęczony i przygnębiony. Mimo to postanawia sam zająć się swoim procesem i odbiera zdziwionemu adwokatowi pełnomocnictwo.

(…)

… się z samotnością.
Opowieść o odpowiedzialności za własne życie (sformułowana przez Ericha Fromma) - Według hipotezy słynnego socjologa i psychoanalityka K. jest człowiekiem, który nie umie wziąć odpowiedzialności za własną egzystencję. Nie stać go na poświęcenie się (choćby w najmniejszym stopniu) jakiejkolwiek idei. Prowadzi nudne, monotonne życie, pozbawione wartości. Jest w zasadzie człowiekiem zbędnym…
…, czasem bunt. W końcu spotyka go wyrok - egzekucja. Pani Grubach - właścicielka pensjonatu, w którym mieszka Józef K. Panna Bürstner - stenotypistka, lokatorka pensjonatu; w jej pokoju odbywa się scena oskarżenia Józefa. Józef prosi ją, żeby była jego doradcą w procesie. Panna Bürstner zgadza się, ale następnego dnia wyprowadza się z pokoju. Sędzia Praczka - żona woźnego sądowego, kochanka sędziego i studenta…
…, jakie przed swymi czytelnikami mnożył sam Kafka (nie ukończone fragmenty, zakaz wydania powieści). Problem stanowi już sama klasyfikacja powieści. Wymienia się trzy formy wyrazu, którym jest ona pokrewna: powieść - parabola, moralitet i traktat teologiczny. O ile część hipotez zazębia się i nawzajem uzupełnia, to niektóre zupełnie się wykluczają. Problem jest o tyle złożony, że niemal każdy czytelnik wusuwa własną…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz