Forma czynności prawnych Rola formy w najdawniejszym prawie rzymskim
Forma nie była traktowana jako uzewnętrznienie woli, ale jako wyrażenie treści aktu, które powodowało skutki prawne.
Najdawniejsza forma - rytualnie wypowiedziane słowa, czasem z udziałem świadków
Czynności p e r a e s e t l i b r a m - powstające za pomocą spiżu i wagi. Konieczne były wówczas odpowiednie słowa, świadkowie, wagowy odważający spiż ( aes ). Potem posługiwano się pieniądzem.
Mała ilość istniejących aktów prawnych - wiele z nich służyło do kilku celów (np. in iure cessio)
Czynności nieformalne - początkowo miały charakter tylko faktyczny, dopiero z biegiem czasu stały się aktami formalnymi.
Korelacja formy
PROUT QUIDQUE CONTACTUM EST, ITA ET SOLVI DEBET (Jak coś zostało zawarte, tak winno być i rozwiązane)
Od późnej republiki istoty czynności prawnej dopatrywano się w woli - specjalna forma była jedynie uzewnętrznieniem
Rosła rola formy pisemnej - pod wpływem hellenistycznym
Materiał piśmienny - tabliczki drewniane ( tabulae ), papirusy ( chartae ), pergaminy ( membranae )
Typy dokumentów dyspozytywne (konstytutywne) - jeśli pismo było konieczne dla ważności aktu prawnego deklaratywne - gdy pismo służyło celom dowodowym
rodzaje dokumentów deklaratywnych: testatio (dokument ze świadkami, najczęściej siedmioma, w trzeciej osobie) chirographum (dokument w pierwszej osobie, bez świadków)
tabelliones - zawodowi pisarze dokumentów
Justynian przy pewnych ważnych aktach (kupna, zamiana, darowizna) dał wybór formy.
Dokumenty prywatne - documenta privata (np. chirographa)
Dokumenty o charakterze publicznym: instrumenta publice confecta - dokumenty sporządzane przez tabelliones instrumanta quasi publice confecta - dokumenty z podpisami przynajmniej 3 świadków instrumenta publica - oświadczenia stron składane przed władzami
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)