Fizyka - płytki polaryzujące

Nasza ocena:

3
Pobrań: 49
Wyświetleń: 1043
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Fizyka - płytki polaryzujące - strona 1 Fizyka - płytki polaryzujące - strona 2

Fragment notatki:

Płytki polaryzujące Na rysunku światło niespolaryzowane pada na płytkę z materiału polaryzującego, zwanego  polaroidem .  W płytce istnieje pewien charakterystyczny kierunek polaryzacji zaznaczony liniami równoległymi.  Płytka  przepuszcza  tylko te fale, dla których kierunki drgań wektora elektrycznego są  równoległe  do kierunku polaryzacji , a  pochłania  te fale, w których są one  prostopadłe .  Kierunek polaryzacji ustala się w procesie produkcji: • cząsteczki o strukturze łańcuchowej osadza się na elastycznej  warstwie plastycznej, • warstwę rozciąga się co powoduje równoległe ułożenie  cząsteczek. Żeby zanalizować natężenie światła przechodzącego przez  polaryzator rozpatrzmy ciąg fal padający na polaroid tak, że wektor  E  wyznaczający płaszczyznę drgań tworzy kąt  θ z kierunkiem  polaryzacji płytki (rysunek obok). Ten ciąg fal jest równoważny ciągom fal o składowych  Ex  i  Ey  (składowe wektora  E ). Składowa równoległa  Ey = E cos θ jest przepuszczana podczas gdy składowa prostopadła  Ex = E sinθ  jest pochłaniana. płytka polaryzująca Ey E Ex θ Postawmy teraz na drodze światła  drugą płytkę polaryzującą  (tak zastosowaną płytkę nazywamy  analizatorem). Jeżeli płytkę drugą (analizator) będziemy obracać wokół kierunku padania światła to  natężenie światła przechodzącego przez obie płytki będzie się zmieniać osiągając minimum dla  położeń różniących się o 180° tj. przy prostopadłych kierunkach polaryzacji obu płytek. Jeżeli amplituda pola elektrycznego fali padającej na analizator jest równa  Em  to amplituda fali  wychodzącej z analizatora wynosi  Em cos θ, gdzie θ jest kątem pomiędzy kierunkami polaryzacji obu  płytek. Ponieważ natężenie światła jest proporcjonalne do kwadratu amplitudy więc otrzymujemy  I = Im cos2 θ   Zauważmy, że  I  ma maksimum dla  θ = 0° lub θ = 180° a minimum dla θ = 90° lub θ = 270°.  Powyższe równanie zwane jest  prawem Malusa.   Znane są jeszcze inne sposoby otrzymywania światła spolaryzowanego. Niektóre omówione są  poniżej. płytka polaryzująca Document Outline Płytki polaryzujące ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz