Energia potencjalna Skupimy się na odosobnionym układzie ciało + sprężyna. Zamiast mówić ciało się porusza będziemy mówić: stan układu się zmienia . Widzieliśmy, że gdy nie występuje tarcie to energia kinetyczna maleje a potem rośnie tak, że wraca do początkowej wartości w cyklu zamkniętym. W tej sytuacji (gdy działają siły zachowawcze) staje się celowe wprowadzenie pojęcia energii stanu lub energii potencjalnej Ep . Mówimy, że jeżeli energia kinetyczna układu zmieni się o wartość ∆ Ek to tym samym zmienił się stan układu to energia potencjalna Ep (stanu) tego układu musi się zmienić o wartość równą co do wartości bezwzględnej, lecz przeciwną co do znaku, tak że suma tych zmian jest równa zeru ∆ Ek + ∆ Ep = 0 Każda zmiana energii kinetycznej Ek jest równoważona przez równą co do wartości, a przeciwną co do znaku zmianę energii potencjalnej Ep układu, tak że ich suma pozostaje przez cały czas stała Ek + Ep . = const. Energia potencjalna przedstawia formę nagromadzonej energii, która może być całkowicie odzyskana i zamieniona na energię kinetyczną. Nie można więc wiązać energii potencjalnej z siłą niezachowawczą. W przykładzie ze sprężyną (bez tarcia) energia kinetyczna ciała początkowo maleje, a zlokalizowana w sprężynie energia potencjalna rośnie. Z twierdzenia o pracy i energii W = ∆ Ek więc dla zachowawczej siły F W = ∆ Ek = - ∆ Ep Stąd ∫ − = − = ∆ x x p x x F W E 0 d ) ( Możemy więc zapisać zależność między siłą i energią potencjalną x x E x F p d ) ( d ) ( − = Trzeba zwrócić uwagę, że naprawdę potrafimy tylko policzyć ∆ Ep a nie Ep samą. Ponieważ ∆ Ep = EpB – EpA . Żeby znaleźć EpB trzeba nie tylko znać siłę ale jeszcze wartość EpA pA x x pA p pB E x x F E E E + − = + ∆ = ∫ 0 d ) ( Punkt A nazywamy punktem odniesienia i zazwyczaj wybieramy go tak (umowa), żeby Ep było równe zeru w tym punkcie (porównanie z potencjałem elektrycznym). Document Outline Energia potencjalna
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)