To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wewnętrzne i zewnętrzne finansowanie
Wzrost wymaga zwiększenia dostępnego zasobu czynników produkcji lub/i wzrostu efektywności ich wykorzystania
Ma to swoje odzwierciedlenie w nakładach finansowych
Źródła pokrycia nakładów: wewnątrz gospodarki - oszczędności wewnętrzne
spoza gospodarki krajowej
Podmioty gromadzące środki na inwestycje:
Oszczędności wewnętrzne - gospodarstwa domowe, firmy, państwo Oszczędności zagraniczne - podmioty prywatne, organizacje międzynarodowe, państwa
Oszczędności wewnętrzne
W makroekonomii oszczędności to nieskonsumowana część produktu krajowego
Wielkość oszczędności jest wypadkową wielkości produktu i skłonności do konsumpcji
Oszczędności przeznaczane są na inwestycje, pokrycie salda obrotów z zagranicą lub przyrost zapasów Finansowanie wzrostu gospodarczego odbywa się głównie poprzez część przeznaczoną na inwestycje, jednakże w okresach wzrostu, przyrost zapasów jest zazwyczaj niezbędny
Saldo obrotów z zagranicą odzwierciedla bądź to zewnętrzne finansowanie danej gospodarki, bądź też transfer środków za granicę w przypadku eksporterów kapitału Od klasyków ekonomii głównego źródła finansowania inwestycji upatrywano w oszczędnościach wewnętrznych. A. Smith: oszczędności generowane przez nową wówczas grupę przedsiębiorców
D. Ricardo: akumulacja jest finansowana z zysku, a ten ulega ograniczeniu w wyniku wzrostu kosztów utrzymania robotników (gł. kosztów żywności). Liberalizując handel zapewnia się zaopatrzenie w tańszą, importowaną żywność i zwiększa zyski, a w ślad za nimi oszczędności.
K. Marks: dodał rozważania z zakresu podziału dochodów. Ten jest zawsze niekorzystny dla robotników, co urąga zasadom sprawiedliwości społecznej, pozwala jednak na zwiększenie stopy zysku i ułatwia finansowanie inwestycji
J.M. Keynes: poziom oszczędności uzależniony od poziomu dochodów per capita, co w warunkach niskiego ich poziomu daje pozwala propagować wymuszanie oszczędności przez państwo
W modelach neoklasycznych zwrócono także uwagę na rolę czynnika ludzkiego w generowaniu wzrostu gospodarczego, co w przyszłości miało zaowocować podkreśleniem roli kapitału ludzkiego i wagi inwestowania weń Oszczędności w KRS
W przypadku krajów gospodarczo mniej zaawansowanych w większości przypadków historyczny poziom oszczędności wewnętrznych nie zapewniał przyśpieszonego tempa wzrostu gospodarczego, a więc „doganiania” światowej czołówki
Przez dziesięciolecia głównego źródła finansowania wzrostu gospodarczego upatrywano w dochodach z surowcowego eksportu.
(…)
… tylko wówczas, gdy część lub całość przyrostu produktu przeznaczona zostanie na oszczędności
Forsowanie oszczędności wewnętrznych w krajach o wysokim przyroście naturalnym nie zawsze jest więc wskazane ani uzasadnione
W latach 90. przyrost konsumpcji gospodarstw domowych per capita wynosił średnio dla krajów rozwijających się 2,1% rocznie, a przyrost PKB per capita 1,8% rocznie, co oznaczało zmniejszenie…
…, dochody eksportowe stały się podstawą awansu gospodarczego kraju. Wielki kryzys i załamanie światowego popytu na surowce na dziesięciolecia zmarginalizowały to źródło finansowania inwestycji. Opóźnienie w rozwoju gospodarczym - wywołane brakiem oszczędności wewnętrznych i inwestycji. Przykład:
Teoria Nurksego tzw. teoria „błędnego koła ubóstwa” Niski poziom oszczędności w KRS jest wynikiem niskiego…
… mają skłonność do wyboru technik produkcji bardziej kapitałochłonnych niż firmy krajowe, co stymuluje wprawdzie modernizacje gospodarek, przyczynia się jednak do wolniejszego rozwiązywania problemów na rynku pracy
Regionem najrzadziej korzystającym z finansowania zewnętrznego jest Ameryka Łacińska, aczkolwiek okresowo odnotowywano przypływ kapitału do niektórych krajów należące do światowych rekordów
Średni…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)