STRAUSS
Filozofia polityki dąży do wiedzy o całości, jest to zmiana opinii o czymś na wiedzę. Wiedza o całości a opinie.
Opinie nie prowadzą do wiedzy, są bowiem subiektywne. Każda opinia opiera się na sądach, może być zmienna. Opinia znajduje się po stronie doświadczenia - to nieprawdziwy byt. Wiedza natomiast jest obiektywna, niepodważalna, fundamentalna i niewzruszona. Wiedza jest poza jednostką, poza tym co jednostka może powiedzieć o świecie. Poznanie rozumowe zawsze wyklucza opinię. Wiedza nie jest oparta na sądach wartościujących, tak jak opinia. Wiedza o całości jest prawdziwym poznaniem, strukturą realnego bytu. Ludzie są związani z bytem nieprawdziwym, bowiem opierają się na opinii.
Filozofia polityki nie może opierać się na opinii - nie może być subiektywna. Musi dotyczyć natury, istoty polityczności (to, co powoduje, że coś jest tym a nie czym innym). Aby zrozumieć kwestię polityczności trzeba wyjść poza politykę, poza empirię, wyzbyć się opinii. Tylko wtedy dostrzeżemy istotę rzeczy, prawdziwe znaczenie tego czym polityka ma być.
W jaki sposób to zrobić?
Rozwiązanie klasyczne
Należy zacząć od dualizmu, ontologii, badanie środowiska, w którym umieszczony jest człowiek
Rozdział na dwa rodzaje bytu: pierwszy konstytuował drugi
Dwa rodzaje poznania
Epistema -> poznanie rozumowe dotyczące wiedzy o całości
Poznanie dotyczące rzeczywistości, w której się znajdujemy
Rozwiązanie nowożytne (Machiavelli) - od czasów Kartezjusza pojawia się pojęcie „ja”, skupienie się na nim. W centrum zainteresowania jest człowiek. Machiavelli przejmuje ten sposób myślenia. Konstytuujemy człowieka, wraz z człowiekiem tworzy się rzeczywistość, otoczenie, on sam sobie tworzy środowisko.
Najpierw obiektywna rzeczywistość, później człowiek. M. krytykuje państwo, porzuca porządek moralny. Państwo ma być przede wszystkim skuteczne. Krytykuje nowożytność.
Czym jest moralność?
Rozróżnienie między dobrem a złem buduje katalog norm i zasad.
To co było złe jest siłą twórczą dobra u Machiavellego. Polityka ma być skuteczna, należy zrezygnować z dotychczas istniejącej moralności, aby sprawnie sprawować politykę. Ustosunkować się do nowej moralności (nie chrześcijańskiej), to co było dotąd dobre, jest niesprawiedliwe i nieskuteczne.
OAKESHOTT
Czym jest refleksja?
Punkt wyjścia refleksji → czym jest polityka?
My wiemy czym ona jest, ale gdy odpowiadamy na to pytanie, nie wiemy czym ona jest. Z każdym pytaniem próbujemy odpowiedzieć na pytania, które wydają się jasne. Okazuje się że nie wiemy czym jest ta polityka.
Refleksja, to podejmowanie wysiłku zrozumienia kwestii, którą chcemy zrozumieć. Ważne jest myślenie.
(…)
… pragmatyzm, praktykę.
Sofiści - każdy ma swoją prawdę.
Konsekwencje przyjęcia postawy sofistycznej
Pragmatyzm - każdy tworzy swój system wartości i nie odnosi go do tego co jest poza nimi (zasad), obieramy własne kryterium prawdy. Jeżeli coś jest uniwersalne, to mamy niemoc w ocenianiu.
Postawa Rorty'ego
Skupienie się na ludzkiej sferze filozofii, filozofia wychodzi do ludu w celach przystosowania…
…, są etycznie dodatnie, że są prawe..
Wyraz „sprawiedliwość” jest nazwą pewnej zalety człowieka, gdy chce mu się przypisać moralną doskonałość. „Sprawiedliwość” pokrywa się z cnotą uniwersalną.
Są dwa rodzaje sprawiedliwości:
ścisła (kodeks Hammurabiego)- wymaga, aby nikomu nie dawać ani więcej, ani mniej, niż się osobie należy. W tym znaczeniu sprawiedliwie postępuje tylko ten, kto wyświadcza każdemu należne…
… niej przekraczamy granicę. Wyobrażenie jest sferą irracjonalną (pojawia się np. w literaturze).
Spór filozofów z sofistami - toczą go ci, którzy uważają, że istnieje pewna ważna cnota zwana „umiłowaniem prawdy” z tymi, którzy tak nie myślą. („umiłowanie prawdy” - rzecz zewnętrzna, nie jesteśmy w stanie do niej dotrzeć, filozofowie dążą do czegoś obiektywnego, uważają, że jesteśmy w stanie poznać prawdę i mamy do tego dążyć, zaś sofiści nie.) Dla sofistów cnotą nie jest umiłowanie tej prawdy; wg nich prawda nie jest obiektywna
Dlaczego Rorty twierdzi, że jest problem w tym sporze?
Konsekwencją problemu jest osłabienie moralne ze względu na praktykę. Ta praktyka jest jakby użytecznością, to nasze działanie, które ma charakter użyteczności.
Praktyka u sofistów może doprowadzić do tego, że coś jest niemoralne. Sofiści…
…, że ludzie mają zdolność pozwalającą im ominąć rozmowę.
Racjonalność komunikacyjna - nie jest naturalnym uposażeniem ludzkim, lecz zbiorem praktyk społecznych. Znajduje się wszędzie tam, gdzie ludzie chcą wysłuchać drugiej strony, uzgodnić coś, prowadzić spór, itp.
Pragmatyzm a romantyzm
Istota pragmatyzmu → odrzucenie korespondencyjnej teorii prawdy oraz odrzucenie poglądu, że prawdziwe przekonania…
… jest ZASADNICZA CIĄGŁOŚĆ MORALNOŚCI I EKONOMII ORAZ EKONOMII I POLITYKI.
Ciągłość wstępna ta polega na tym, że ten, kto pragnie rządzić państwem, musi przede wszystkim potrafić rządzić samym sobą, następnie swą rodziną, wówczas dopiero osiągnie zdolność rządzenia państwem.
Ciągłość zstępna kiedy państwo jest dobrze rządzone, wówczas zarówno głowy rodzin potrafią rządzić swoimi rodzinami oraz jednostki rządzą…
… Foucault'a - oprócz wyznaczenia sposobu dochodzenia do władzy, należy brać pod uwagę kwestię ekonomii, czyli zarządzania (nie styl, sposób rządzenia) państwem. Dodał on obszar ekonomii (zarządzania) jako charakterystykę rządomyślności.
PLESSNER
Mizantropia przejawia się w skłonności do samotności, w fanatycznym pragnieniu, by móc spełnić swe życie w odległości od innych ludzi.
Rozróżnienie Mizantropii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)