PLATON zapytany o to, jaki jest nastrój (czyli zestrojenie się z rzeczywistością) umożliwiającym myślenie filozoficzne jest ZDZIWNIENIE - czyli pytanie dlaczego?
Leibniz, XVII - dlaczego istnieje COŚ niż NIC, skoro nic jest łatwiejsze niż coś - pytanie to kwestionowanie danego stanu rzeczy!
Pierwszym filozoficznym pytaniem było pytanie o ARCHE - jest to pytanie o początek wszystkiego - poznania, wszechrzeczy, bycia tutaj, czy można w ogóle mówić o początku, W tekstach Greków, które się zachowały występują fundamentalne pytania i pojęcia filozoficzne, wykorzystywał je KAŻDY filozof, ale inaczej je interpretował, podobnie było z ARCHE
Władysław Stróżewski - ,Pytanie o arche” - synteza niemieckich tekstów na ten temat. Arche to POCZATEK - w znaczeniu przestrzennym, czasowym, uzasadnianie, przyczyna (określa się ją póżniej w grece jako aitia - to przyczyna ruchu i zmiany, a arce to przyczna sprawcza - wskazujemy na istnienie jakiegoś boga, w greckich koncepcjach powstania świata nie powstał on z niczego, bo dla Grekow z niczego mogło powstać tylko NIC, wiec bogowie nie tyle stwarzali, co kształtowali świat), więcej niż suma części - wg Gallena., sprawiedliwość i wychodzące od niej cnoty - czyli ta pierwsza najważniejsza - dobro, sprawiedliwość, czasem coś innego, urząd, siedziba władcy
MISTERIA ORFICKIE - mają różne odmiany. Jedno skoncentrowane na kulcie DIONIZOSA, przeszły z Persji, kult orgiastyczny, najwyższy kapłan sam siebie składał w ofierze - godził się na to z pokorą dla dobra wspólnoty. Chodziło o to,, żeby wiernemu zapewnić wyższy poziom duchowości i zbawienie - poprzez konieczne uczestnictwo w tym kulcie, powtarzane w ciągu całego życia - żeby w pełni się zbawić nie wystarczało jednego życia! - jest tu idea reinkarnacji i dlatego jest tak ważne dla filozofii, bo wielu wczesnych filozofów było jej zwolennikami. Reinkarnacja to rdzeń misteriów orfickich. Mit o Dionizosie występuje w różnych wersjach! Najistotniejszy dla filozofii to ten, dla którego przykłada uwagę Karl Kerenyi - syn Zeusa i Persefony, gdy łaził po łące zdybany przez tytanów, którzy rozszarpali jego ciao i zaczęli je żreć. Pojawia się Zeus, ale z Dionizosa zostało niezeżarte serc, wiec Zeus je zjada - bo serce symbolizuje istotę, energię życiową - i dlatego Zeus mógł ponownie spłodzić Dionizosa i zrobił to z Semele, ale nieskutecznie - bo był zakaz spoglądania w oblicze bóstwu najwyższemu, Semele go łamie, Zeus wali w nią piorunem i wyrywa nienarodzonego Dionizosa z jej łona i zaszywa go w swoim udzie - i w odpowiednim momencie rodzi się Dionizos jako pan i władca świata. Z prochów Tytanów zostaje ukształtowana para ludzka - i tu jest SEDNO - człowiek jest w związku z tym istota dwoistą - z jednej strony jest w nim zły element ciała, element materialny, samych tytanów, a drugiej strony element zacny, który należy chronić, wyzwolić i zbawić - wziął się z tego, że tytani pożarli Dionizosa - to jest dusza. Człowiek to istota dwoista, PSYCHOFIZYCZNA.
(…)
…, który należy chronić, wyzwolić i zbawić - wziął się z tego, że tytani pożarli Dionizosa - to jest dusza. Człowiek to istota dwoista, PSYCHOFIZYCZNA. PIERWSZĄ szkoło filozoficzna była szkoła MILEZYJSKA (VI - VII wiek pne) - a pierwszym filozofem w pierwszym tego słowa znaczeniu był TALES Z MILETU - przy okazji też polityk, matematyk - Diogenes Laertios napisał o nim książkę Żywoty i poglądy dawnych filozofów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)