*FILM* konwersatorium
Różnice między filmem a innymi sztukami: - posiada krótką historię,
- jest syntezą sztuk,
- jest konstruktem technicznym (optyka, chemia, mechanika),
- posiada w sobie wiele efektów specjalnych,
- pracuje nad nim wielu specjalistów, a pieczę sprawuje jedna osoba;
Kino to dwuwymiarowy obraz rzeczywistości, dopiero z czasem stało się sztuką (dopiero 10 lat później od wynalezienia kina tak zaczęto o nim mówić - lata 20.). Kiedyś film pełnił jedynie funkcję dokumentalną oraz naukową , przez ludzi był traktowany jako wynalazek techniczny. Jest to technika młoda, dynamiczna, mechaniczna, wielotwożywowa i wieloautorska.
etiuda - krótki utwór mający na celu doskonalenie stylu literackiego, gry aktorskiej, techniki malarskiej itp.
dźwięk async hroniczny - dźwięk, który rozmija się, jest niejednoczesny z obrazem;
brodacze z Hollywood
Różnice między kinem a filmem: movie - ruchomość obrazu filmu, cinema - bliższe kinu
kino obejmuje szerszy zakres - także infrastrukturę, organizację produkcji, piśmiennictwo (kiedyś chodziło się oglądać kino)
Spielberg, Disney - producenci są w tych produkcjach najważniejsi
PREHISTORIA FILMU grudzień 1985r. - pierwszy pokaz filmowy w Grand Cafe, Francja, wykonany przez braci Lumiere
kiedyś symfonie wizualne, dziś wyparły wszystko filmy fabularne
montaż atrakcji - Siergiej Eisenstein
oglądamy - „Absolwent” 1969 Mike Nicols
film objawił talent Dustina Hoffmana (jego pierwsza rola) ma tam 30 lat, gra jednak 18-latka, Ann Bancroft gra rówieśnicę jego rodziców (jako aktorka jest wtedy w wieku Hoffmana)
adaptacja Charlesa Webba
wyraz buntu, wypowiedź o charakterze społeczenym
nakręcony w panoramie
przewidywalne losy bohatera, romans z matką i córką
kamera w czołówce skupia uwagę na głównym bohaterze
muzyka w czołówce opowiada o samotnym wśród ludzi (podobnie do losów głównego bohatera)
na początku kamera pokazuje go z bliska, potem się oddala - ukazanie go wśród innych
odwrotnie - od ogółu do szczegółu - zaczerpnięte z literatury
obraz smutnego klauna był pokazywany przez długi czas - postać tragikomiczna - nawiązanie do losów bohatera
postać tragikomiczna, np. z „Krzyku” wręcz śmieszna, zaczerpnięte jest to z tradycji dell'arte
ludzie na przyjęciu zorganizowanym dla głównego bohatera są zajęci sobą, sytuacja jest żenująca
rola wody - rybki, akwarium, basen, deszcz
pani Robinson pojawia się pierwszy raz w tzw.
(…)
… - postać jest tylko punktem
Cybulski - grał ciałem
Holoubek - u niego wystarczyła gra twarzą
3 perspektywy:
-> ptasia - z kilku metrów powyżej
-> żabia - wręcz przeciwnie
-> diagonalna - ukośna, buduje trójwymiarowość
„Krwawa niedziela” - kamera prowadzi bohatera, jest z ręki
„Pancernik Potiomkin” schody odeskie 1925r.
nawiązanie do tego filmu w „Nietykalnych” dziecko spadające w wózku ze schodów…
… - spr.!
dźwięki akustyczne mogą się na taśmie zgrać w jeden dźwięk, np. stąd zmiany i liczne modyfikacje dźwięków
oglądamy: „Faraon”, „Quo Vadis” reżyseria Jerzy Kawalerowicz
najlepsze są napisy, dubbing najgorszy - zabiera głos aktorowi
limbo - pusty ekran, bez obrazu i dźwięku
intermission - przerwa w „Odysei kosmicznej 2001”
„9.11.” - fragment meksykański - tylko same dźwięki - tak się zaczyna
film jest dwuwymiarowy
domakietki (maski) - metoda Schuftana - rysowane na szybie bądź dekoracje (fragmenty) np. „Kingsajz”, „Willow”
dźwięk jest znakiem!
dialogi były na początku deklamowane
oglądamy: „Lśnienie” Stanley Kubrick - adaptacja powieści Stephena Kinga, tytuł w języku polskim powinien brzmieć raczej „Błyszczenie”
klasyczny przykład powieści gotyckiej, góry Colorado, muzyka Pendereckiego, wnętrze hotelu…
…, powtarzający się co najmniej dwukrotnie ten sam motyw, ta sama sytuacja wizualna
4. synchroniczny/równoległy - wiele wątków odbywa się w tym samym czasie
poliwizja - dzielenie ekranu
5. analogii - montowanie rzeczy podobnych, by wzmocnić znaczenie i efekt
6. antytez - to samo, lecz rzeczy kotrastowych
7. atrakcji - Eisenstein (zaczynał karierę jako reżyser teatralny) próba poruszenia dynamicznym, nagłym…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)