To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WSTĘP
Druga Wojna Światowa, toczona w latach 1939 - 1945, była największą i najkrwawszą wojną w dziejach ludzkości. W tym globalnym konflikcie wzięło udział 61 państw, a liczba zmobilizowanych żołnierzy wyniosła 110 milionów. Życie straciło 46 milionów wojskowych i cywilów.
SYSTEM OKUPACYJNY
ZSRR
ZSRR podbijając ziemie polskie, państwa nadbałtyckie, Besarabię1 i Bukowinę2 włączali te państwa w skład ZSRR i lansowali teorię o dokonaniu się tam rewolucji socjalistycznej. Przekształcenie tych krajów na wzór swojego, poprzez tworzenie rad delegatów robotniczych i systemów monopartyjnych, spowodowało zniechęcenie do idei komunistycznej i narażenie się na spontaniczne ruchy oporu podbitych narodów. Niemcy
W przeciwieństwie do ZSRR Niemcy stosowali bardziej elastyczną politykę. W miarę podboju poszczególnych krajów organizowali systemy okupacyjne w Czechach, Polsce, Danii, Norwegii, Belgii, Holandii, Luksemburgu, Francji, Włoszech, Austrii, itd., a w roku 1941 w Jugosławii, Grecji i podbitej części ZSRR. Podbite obszary dzielili na tereny zróżnicowane etnicznie i starali się stosować politykę według zasady „dziel i rządź” . Polityka okupacyjna państw osi zmierzała do utrzymania krajów podbitych w stanie zależnym od nich. Rolą tych krajów było dostarczanie żywności, surowców niezbędnych do rozwoju produkcji zbrojeniowej oraz gotowych wytworów przemysłowych potrzebnych do zaopatrzenia zwycięskich narodów. W celu zabezpieczenia normalnego funkcjonowania gospodarki, do Niemiec masowo wywożono ludzi przymusowo zatrudnianych w przemyśle i rolnictwie. W czasie całej wojny ściągnięto do Niemiec 10 milionów obcych robotników przymusowych, bez których utrzymanie gospodarki Niemiec w należytej formie byłoby niemożliwe. Dzięki nim Niemcy mogli skierować do wojska i administracji okupowanych krajów więcej swoich ludzi. System
Niemiecki system okupacyjny był zróżnicowany ze względu na położenie kraju okupowanego, jego stosunek do okupanta oraz stosunek i ewentualne plany okupanta wobec tego kraju. Można wyodrębnić dwa podstawowe podziały okupacji.
Biorąc pod uwagę kryteria prawno-administracyjne można wyróżnić trzy typy okupacji terenów podbitych:
pokojowo-wojskowa z zarządem cywilnym (autonomia lub resztki niezależności), występująca np. w Austrii, Włoszech i Węgrach;
wojenno-pokojowa z zarządem wojskowym, występująca we Francji;
occupatio bellica3:
z zarządem wojskowym, występującą np. w Belgii i Serbii;
z zarządem c
(…)
… lub w obozach koncentracyjnych. W 1942 niektóre obozy koncentracyjne w Polsce przekształcono w obozy masowej zagłady, budując w nich komory gazowe i piece krematoryjne. Powstały wielkie fabryki śmierci. Ziemie polskie wybrano na ten cel ze względu na duże zagęszczenie ludności żydowskiej - oszczędzano więc na transporcie. W czasie trwania wojny Niemcy uśmiercili około 5-6 milionów Żydów europejskich…
… w Generalny Plan Osadnictwa, który przewidywał wysiedlenie na zachodnią Syberię 2/3 spośród 65 milionów mieszkańców ziemi wschodnich. Złamanie ofensywy niemieckiej w ZSRR w 1943 roku spowodowało, że Niemcy nie byli w stanie wykonać swoich projektów.
PRZYPISY
Besarabia - kraina historyczna położona we Wschodniej Europie między Dniestrem a Prutem, będąca obecnie częścią Mołdawii i Ukrainy.
Bukowina - kraina…
….
quislingowcy - nazwa pochodzi od nazwiska norweskiego nacjonalisty i rasisty Vidkuna Quislinga.
kolaboranci - nazwa ukuta we Francji, w 1940 roku.
debellatio (łac), debelacja- zlikwidowanie bytu państwowego po całkowitej klęsce wojennej, pozbawienie dotychczasowego suwerena władzy zwierzchniej.
przestrzeń życiowa (niem. Lebensraum) - dla Niemców oznaczało to tereny, które miały im się należeć jako narodowi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)