Etapy operacjonalizacji zmiennej

Pierwszy blok umiejętności- Procedura standaryzacyjna: KROK I- Definicja zmiennej Zaczynamy od definicji naszej zmiennej , np. definicja „poczucia własnej skuteczności”. Teoretyczne znaczenie definicji musimy przełożyć na język pozycji testu oraz skalę odpowiedzi, jakich będą używać badani. Musimy zatem odwołać się do ich codziennych doświadczeń oraz umieścić w nich wskaźniki poszczególnych zmiennych. KROK II - Przekładanie definicji teoretycznych na twierdzenia ( pozycje) testu Zadanie badacza na poziomie układania testu ogniskuje się wokół nawiązania do doświadczenia badanych. Musi on odnosić się do sytuacji, które potencjalnie mogły przydarzyć się każdemu. Powinien także odnieść się do definicji kategorii teoretycznej, wpleść jej znaczenie w sytuacje codzienne. Na etapie układania takich zdań nigdy nie można uzyskać pewności, czy zawarty w nich wskaźnik jest poprawnie dobrany. Można to zweryfikować na kolejnych etapach procedury. Sytuacje życiowe raczej rzadko bywają jednoznaczne, a ludzkie doświadczenia na ogół nie są jednakowe, nawet w odniesieniu do tych samych problemów. Z tego powodu skala odpowiedzi musi uwzględniać te niejednoznaczności i w tym przypadku służą temu środkowe pozycje skali. Skala zatem nie powinna być zbyt krótka, ale też nie zawsze jest uzasadnienie, aby była bardzo długa. Wtedy badani tracą orientację i ratują się koncentracją na jej czterech ewentualnie pięciu stopniach. Ważną kwestią jest też długość testu - liczba pozycji. Bardzo długi test męczy badanego, obniżając jego koncentrację i motywację do pracy. Trzeba znaleźć granicę między tym kryterium a kryterium mówiącym, że pozycje testu powinny proporcjonalnie reprezentować kategorie teoretyczne, które mierzy. Kiedy badacz skończy formułowanie twierdzeń testu, ma dopiero jego wersję eksperymentalną , która w dalszych etapach pracy może ulec zmianie. KROK III - Analiza mocy dyskryminacyjnej pozycji testu Aby przystąpić do tego zadania trzeba wykonać badania . Należy więc wyłonić osoby badane reprezentujące populację, do której badania test jest przeznaczony. Kiedy badani wypełnią test obliczamy wyniki . Będzie to wskaźnik syntetyczny, czyli suma zakreślonych liczb przy każdym twierdzeniu. Do tego celu potrzebny jest nam klucz tzn. ustalony sposób identyfikowania wskaźników dla każdego pytania ( określonej odpowiedzi przypisana jest określona liczba punktów). Uzyskujemy w ten sposób wyniki surowe. Moc dyskryminacyjna pozycji testu jest to stopień, w jakim każda pozycja różnicuje badaną próbkę osób. Pamiętajmy, że to co mierzymy, to zmienna, która przyjmuje zróżnicowane wartości w populacji generalnej, w więc także w badanej próbce. Musimy sprawdzić ile jest pozycji, na które badani odpowiadają w sposób mało zróżnicowany i usunąć je z naszego testu. Jak to zrobić? Jest kilka formuł statystycznych, np.

(…)

… hipotezę alternatywną w sytuacji, gdy w rzeczywistości związek nie istnieje ( błąd pierwszego rodzaju). Po drugie, przyjąć hipotezę zerową, gdy w rzeczywistości związek istnieje ( błąd drugiego rodzaju). Badacz nie wie, czy w rzeczywistości związek między danymi zmiennymi istnieje. Aby uzyskać przekonanie, że współczynnik nie jest obarczony błędem pierwszego rodzaju musimy przeprowadzić tzw. test…
… na ten współczynnik. Mamy bowiem gotowe tablice statystyczne, z których możemy go odczytać. Co zatem robimy? Układamy testy od wyniku najniższego do najwyższego. Następnie odkładamy 27% wyników najniższych i tyle samo wyników najwyższych. Tylko tymi wynikami będziemy się zajmować dalej. Musimy pamiętać, że obliczamy współczynnik mocy dyskryminacyjnej dla każdej pozycji testu oddzielnie. Przy obliczaniu współczynnika…
… współczynnika mocy dyskryminacyjnej naszej pozycji testu. Teraz identyfikujemy sumy w dolnej i górnej grupie nad linią, czyli dla wagi 1. Wartości te układamy w proporcje odpowiedzi zgodnych z kluczem dla każdej grupy. Na przecięciu tych wartości znajdujemy wartość współczynnika korelacji dwuseryjnej.
Istnieją jeszcze dwa inne współczynniki mocy dyskryminacyjnej: współczynnik korelacji punktowo- czteropolowej ( odczytywany z tablic Jurgensena) oraz współczynnik korelacji punktowo- dwuseryjnej ( odczytywany z Flanagana). Decyzja o wyborze współczynnika zależy m. in. od wielkości badanej próbki oraz od stopnia trudności pozycji.
Przedstawiona powyżej procedura musi być przeprowadzona dla każdej pozycji testu. Jeśli jakaś pozycja uzyska zbyt niski współczynnik mocy dyskryminacyjnej, należy ją usunąć z testu…
… budując test, to powinien on wykazać, że z wyników badań te składniki można odtworzyć. Szacowanie takiej trafności odbywa się na ogół za pomocą metody analizy skupień lub analizy czynnikowej. Analiza czynnikowa umożliwia znalezienie czynnika wspólnego jakiejś grupie pozycji testu. Czynniki te powinny odpowiadać teoretycznie ustalonym składnikom danej zmiennej. Dla każdego czynnika oblicza się stopień…
... zobacz całą notatkę