To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wyjaśnij pojęcia: zdrowie subiektywne i obiektywne, negatywne i pozytywne (podać przykłady mierników).
Mierniki zdrowia w zależności od tego, kto dokonuje oceny zdrowia:
Obiektywne: mogą być zmierzone, wyrażone w jednostkach, liczbach itd. Należą do nich np. wskaźniki medyczne (dotyczące występowania objawów chorób i pomiaru różnych funkcji organizmu tj. pomiar ciśnienia tętniczego krwi, stężenia cholesterolu), a także wskaźniki antropologiczne (np. prawidłowość masy ciała) i sprawności fizycznej;
Subiektywne: gdy oceny różnych aspektów zdrowia dokonują sami ludzie, a nie profesjonaliści. Wskaźniki te pozwalają na opisanie zdrowia i samopoczucia z perspektywy samych zainteresowanych, można je uzyskać dla dużych grup populacji na podstawie badań ankietowych.
Mierniki zdrowia w zależności od „znaku”:
Pozytywne: określają prawidłowość i sprawność funkcjonowania całego organizmu lub poszczególnych układów, np.: sprawność i wydolność fizyczna, poczucie zadowolenia z życia, dobrą jakość życia;
Negatywne: mierzą natężenie zgonów, chorób, urazów, niepełnosprawności, inwalidztwa oraz czynników ich ryzyka (np. zachowań ryzykownych dla zdrowia). Najczęściej wyraża się je w postaci współczynników w przeliczeniu na 10 lub 100tys. osób w danej populacji. Mimo, że mierniki te charakteryzują brak zdrowia, wciąż są najczęściej wykorzystywane w ocenie zdrowia zbiorowości. Wymienione tu mierniki mogą być wykorzystywane w różnych „konstelacjach” w zależności od celu, w ocenie stanu zdrowia:
Jednostki - najczęściej dokonuje jej się w celu diagnozowania ewentualnych zaburzeń i chorób lub tez w orzecznictwie lekarskim do wykonywania określonej pracy, uprawiania sportu;
Zbiorowości - społeczeństwa (narodu) i różnych jego grup (kategorii społecznych), np. dzieci, kobiet, osób starszych. Zdrowie zbiorowości jest pojęciem abstrakcyjnym i nie jest prosta sumą zdrowia jej członków. W ocenie sytuacji zbiorowości wykorzystuje się różnorodne wskaźniki: negatywne (umieralność, zachorowalność), pozytywne (tj. długość trwania życia, płodność kobiet, przyrost naturalny, jakość życia); różnorodne wskaźniki kompleksowe, a także determinanty zdrowia (np. wskaźniki społeczno-ekonomiczne, zachowania zdrowotne, stan zanieczyszczenia środowiska). Pozwalają one na identyfikację głównych problemów zdrowia (zdrowotności) społeczeństwa, śledzenie zmian w czasie, porównania regionalne i międzynarodowe. Dane te stanowią podstawę do planowania programów ochrony (w tym profilaktycznych) i promocji zdrowia oraz programowania polityki zdrowotnej na różnych poziomach. Dla edukacji zdrowotnej szczególnie przydatne SA subiektywne wskaźniki zdrowia. Umożliwiają one ludziom refleksję nad swoim zdrowiem, identyfikację własnego potencjału fizycznego, psychicznego i społecznego oraz problemów związanych ze zdrowiem, które wymagają rozwiązania.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)