Praca zawiera materiały z przedmiotu socjologia, na temat dzieciństwa. Składa się z 15 stron w formacie doc. i posiada bibliografię. Referat dotyczy: znaczenie dzieciństwa w procesie socjalizacji i wychowania. Tłumaczy takie pojęcia jak: dzieciństwo, rozwój, socjalizacja. W pracy zostały wyróżnione takie etapy jak: niemowlęctwo, dzieciństwo, wiek dojrzewania, oraz fazy: pierwsze dzieciństwo, drugie (średnie, przedszkolne dzieciństwo), trzecie (szkolne dzieciństwo). Omawia także wiek dojrzewania tj. Przedpokwitanie, pokwitanie (faza pubertalna), wiek młodzieńczy (adolescencja). Przedstawia ponadto czynniki, które wpływają na rozwój struktury i funkcji układu nerwowego dziecka, tj. wrodzone zadatki autonomiczno-fizjologiczne organizmu, własna działalność dziecka, środowisko, wychowanie. Dodatkowo opisuje takie terminy jak: proces wychowania, proces socjalizacji, procesy uczuciowe, zabawa i jej socjalizacyjna rola, dom rodzinny, rola szkoły i rodziny w rozwoju, wpływ kolektywu klasowego i rówieśników. W pracy można również znaleźć szczegółowo przedstawione koncepcje autorów: Piaget, Znaniecki, S. Baley, S. Szuman
Znaczenie dzieciństwa w procesie socjalizacji i wychowania
Śledząc rozwój dziecka od jego urodzenia do dojrzałości widzimy, jak z niedołężnego stworzenia, zdanego całkowicie na opiekę i pielęgnację dorosłych, wyrasta ono stopniowo na istotę coraz mądrzejszą, bardziej świadomą i samodzielną, coraz lepiej orientującą się w otaczającej je rzeczywistości i umiejącą działać w niej i oddziaływać na nią w sposób bardziej celowy i rozumny.
Dostrzec można przy tym, że rozwój ten - zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym - mimo dużych różnic indywidualnych między poszczególnymi dziećmi, przebiega w sposób podobny u dzieci w tym samym wieku, że występują cechy typowe i charakterystyczne dla poszczególnych okresów życia dziecka, zwane właściwościami wieku (M. Żebrowska 1972).
Owe charakterystyczne właściwości zmieniają się w różny sposób i w różnym tempie zależnie od wieku dzieci - u młodszych szybciej, u starszych wolniej - oraz że wcześniejsze okresy rozwojowe trwają krócej, późniejsze dłużej. W tym samym okresie czasu, np. w ciągu 6 miesięcy nastąpią w rozwoju niemowlęcia bardzo duże, rzucające się w oczy zmiany; będą one mniejsze, chociaż również znaczne, u dzieci 2 - 4 letnich, podczas gdy u dzieci w wieku szkolnym ten sam okres czasu przynosi coraz mniejsze przemiany, tak że np. u 15 czy 17-letnich - pół roku nie stanowi już dużej różnicy. Inaczej mówiąc, im wyższy i bardziej skomplikowany jest okres rozwojowy, tym dłużej trwa i tym bardziej zmienne i nieokreślone stają się jego granice. Prowadziło to, rzecz jasna, do bardzo różnego ujmowania i określania okresów rozwojowych i ich granic chronologicznych do różnej charakterystyki wymienionych etapów, do przyjmowania różnych kryteriów podziału na okresy i fazy oraz różnych metod badawczych dla stwierdzenia w jakim okresie rozwojowym znajduje się dane dziecko. w dodatku różnice pod tymi względami zaznaczały się nie tylko pomiędzy różnymi autorami, ale często ten sam autor przyjmował różne kryteria dla poszczególnych wyróżnionych przez siebie okresów (np. w Polsce S.Baley).
I tak S.Baley (M.Żebrowska 1972) wyróżnia 3 okresy:
NIEMOWLĘCTWO - pierwszy rok życia
DZIECIŃSTWO - od 1 do ok. 13 lat
WIEK DOJRZEWANIA - od ok. 13 do 20 lat
Dzieciństwo dzieli S.Baley z kolei na 3 fazy:
PIERWSZE DZIECIŃSTWO - od 1 do 3 lat
DRUGIE (średnie, przedszkolne dzieciństwo) - od 3 do 7 lat
TRZECIE (s
(…)
… wychowawczego dla coraz pełniejszego rozwoju osobowości człowieka, przed którym nowoczesne społeczeństwo stawiają coraz większe i trudniejsze zadania.
Na proces socjalizacji dzieci i młodzieży szczególnie oddziałują modele zachowania się rodziców i nauczycieli oraz wzorce pojawiające się w trakcie nawiązywania kontaktów społecznych w grupach rówieśniczych (Z.Skorny 1987).
Następstwem szeroko rozumianej socjalizacji jest bądź ukształtowanie się pod wpływem prawidłowo funkcjonującej grupy rówieśniczej, koleżeństwa, umiejętności współżycia społecznego, gotowości udzielania pomocy, bądź wystąpienie u danego osobnika objawów chuligaństwa, alkoholizmu, narkomanii w wyniku kontaktowania się z grupą przejawiających podobne skłonności. Z tych krańcowych przykładów nie należy wysuwać wniosku, że środowisko społeczne…
…” (Z. Zaborowski 1976). Z tych względów możemy twierdzić, że prawidłowe stosunki społeczne w rodzinie, szkole, grupie rówieśniczej są warunkiem kształtowania się takich uczuć wyższych młodzieży, jak poczucie solidarności z kolektywem zawodowym lub klasą społeczną, patriotyzm i internacjonalizm.
Podstawowymi zadaniami rozwojowymi wieku dorastania są (M. Żebrowska 1972):
rozwój ciała i funkcji organicznych…
… uwagi osób z otoczenia. W 10 naśladuje już proste czynności wykonywane przez dorosłych, zaś w końcu pierwszego roku współdziała z nimi w zabawie.
Proces socjalizacji dziecka łączy się ściśle z rozwojem jego uczuć. Związek ten zaznacza się szczególnie wyraźnie w niemowlęctwie, w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym, w których motywujący wpływ na kontakty społeczne dziecka wywierają procesy uczuciowe…
… jako jego nieodzowny składnik a zarazem skutek; z działalności zewnętrznej powstaje swoista nowa forma - działalność psychiczna; stanowi ona interioryzację zewnętrznej działalności materialnej, która w trakcie społecznego rozwoju i obcowania dziecka z dorosłym przeobraża się w działalność wewnętrzną, działalność świadomości (M.Żebrowska 1972 s. 79).
Już malutkie dziecko, chwytając przedmioty i manipulując…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)