Dualizm korpuskularno-falowy - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 91
Wyświetleń: 1386
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Dualizm korpuskularno-falowy - omówienie - strona 1 Dualizm korpuskularno-falowy - omówienie - strona 2 Dualizm korpuskularno-falowy - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Dualizm korpuskularno- falowy
Promieniowanie elektromagnetyczne (czyli … ujawnia w pewnych sytuacjach anaturę falową , a w innych korpuskularną. Właściwość ta nazywa sie dualizmem korpuskularno - falowym. Przykład: fotony jako cząstki . źródło światła dwie szczeliny oraz ekran światłoczuły.chodzą przez dwie szczeliny Źródło fotonów S wystrzeliwuje ciągłą wiązkę cząstek, które przechodzą przez dwie szczeliny A i B. Dwie wiązki cząstek o natężeniu I1 oraz I2 uderzając w ekran nakładają się (liczby cząstek dodają się). Natężenie wypadkowe równa się I1+ I2. Przykład 2 :fotony jako fale
Obrazek
Źródło fotonów S wysyła fale, W wyniku nałożenia się dwóch fal na ekranie otrzymywane jest natężenie wypadkowe: I= I1 + I2 +Δ i , gdzie Δ i jest członem interferencyjnym
druga część wykresu to koncepcja cząsteczkowa.
Fale materii
- fale de Broglie'a - zasada nieoznaczoności Heisenberga
Był księciem , z zawodu historykiem sztuki, który zrobił doktorat z fizyki, za co w 1929 r. otrzymał nagrodę Nobla. W 1925 roku w doktoracie wysunął bardzo śmiałą hipotezę, że : dualizm korpuskularno - falowy dotyczy nie tylko promieniowania elektromagnetycznego, ale także wszelkich cząstek materialnych (np. elektronów). Fale de Broglie'a
Cytat z doktoratu: „W optyce w ciągu stulecia zanadto lekceważono teorię korpuskularną w porównaniu z falową. A może w teorii materii popełniono błąd przeciwny? Czy nie myśleliśmy przypadkiem zbyt dużo o cząstkach, zaniedbując obraz falowy. Pod pojęciem cząstek materialnych rozumie się tu cząstki o masie spoczynkowej różnej od zera. W wypadku światła mówimy o fotonach, które są cząstkami o masie spoczynkowej równej zero i poruszają się z jedną prędkością - prędkością światła. Foton ma masę ale jest to masa bardzo mała i zmienna wraz z długością.
Jak widać w wypadku światła musi być m0=0 bo inaczej m= nieskończoność. De Broglie intuicyjnie przypisał cząstkom materialnym właściwości falowe, dlatego w jego wywodach wystąpiły podobne wzory jak u Einsteina:
E=hv
P=h/lambda stąd lambda =h/p, gdzie p=mv ale v nie równa się c.
Według de Broglie:
Częstość kołowa omega= 2 pi ni
Wektr falowy: k= 2 pi * 1/ lambda
Wyrażamy energię i pęd przy pomocy częstości kołowej mamy E = hv= (h/ 2pi) *omega
Wprowadzono h kreślone: p = h kreślone * k.
Teza de broglie'a była bez pokrycia „Każdej cząstce o całkowitej energii E i pędzie p należy przyporządkowac falę o częstścii v i wektorze falowym, które spełniają następujące zależności : E=hv, i p= hkreślone *k.

(…)

…, które spełniają następujące zależności : E=hv, i p= hkreślone *k. Lambda = h/p
I nosi nazwę fala materii”
W 1927 roku zostało potwierdzone istnienie fal materii przez Davissona i Germera.
Doświadczenie Thompsona:
Wiązka elektronów o dużej prędkości była kierowana na bardzo cienką folię z e złota Elektrony przechodziły przez folię i następowała ich dyfrakcja. Na ekranie ustawionym z folią thomson zaobserwował…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz