To tylko jedna z 13 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Początki prawa natury sięgają starożytności, ale dopiero XVIIw. Nadał jemu charakter rozważania racjonalistycznych. Kształtowała się pod wpływem rozwoju gospodarczego, przemian społecznych, dużemu rozwojowi nauki. Wielu uważało, że zasady prawa natury podobnie jak prawa nauk, są w pełni racjonalne i poznawalne przy pomocy rozumu. Krytycy idei prawa natury uważają, że nie ma takiego czegoś jak prawo natury, jak niezmienna natura człowieka oraz, że ludzkie działanie nie może być determinowane przez tzw. prawy rozum będący odbiciem natury a ocena czy coś jest dobre lub złe zależy od wielu czynników.
Alexis de Tocqueville (1805 -1859) – francuski myśliciel i polityk, zwolennik liberalizmu arystokratycznego. Minister spraw zagranicznych II Republiki.Autor dzieła „O demokracji w Ameryce”, uchodzącego za najbardziej przenikliwą analizę społeczeństwa demokratycznego. Szczególne znaczenie mają jego analizy konfliktu między wolnością i równością(wolność w demokracji ustępuje przed równością), pożytków płynących z samorządu i stowarzyszeń politycznych oraz relacji między państwem a Kościołami. Stworzył hasło liberalnej demokracji. Uważał on, iż demokracja nie jest szkodliwa tylko wówczas, gdy nie zagraża wolności i autonomii jednostki. Jej cechami wg niego są pospolitość, pochlebstwo i brak indywidualności. Jej zaletami są wyzwalanie inicjatyw społecznych, premiowanie własności prywatnej i wzmaganie industrializacji. Na przykładzie rewolucji francuskiej postawił tezę, że rewolucja stanowi zawsze kontynuację obalanego ustroju oraz, że wybucha nie w momencie najgłębszego kryzysu, ale kiedy sytuacja poprawia się wolniej niż oczekuje tego społeczeństwo.
Szkoła prawa natury - (łac. lex naturalis) - doktryna prawna mająca za przedmiot prawo, które wg jej zwolenników wypływa z niezmiennej natury człowieka, prawo będące nakazem "prawego rozumu", mówiącego, że pewne działania są dobre lub złe. się. Praźródłem prawa natury ma być sama natura, dla jednych rozumiana jako wola Boga, a dla innych nakaz rozumu ludzkiego wypływający z natury ludzkiej czy wrodzonego poczucia sprawiedliwości (psychologiczna koncepcja prawa natury). Stoi w opozycji do prawa pozytywnego. Prawo natury ma uzasadniać ( bronić ) nienaruszalne prawa człowieka i jako takie jest uważane za nadrzędne wobec prawa stanowionego, wobec czego zwolennik prawa natury jest zwolniony z przestrzegania prawa stanowionego gdy jest ono z nim w sprzeczności. Zadaje trzy podstawowe pytania:
Jakie powinno być prawo stanowione?
Co to znaczy sprawiedliwość?
Czy i kiedy można odmówić posłuszeństwu prawa stanowionego?
Początki prawa natury sięgają starożytności, ale dopiero XVIIw. Nadał jemu charakter rozważania racjonalistycznych. Kształtowała się pod wpływem rozwoju gospodarczego, przemian społecznych, dużemu rozwojowi nauki. Wielu uważało, że zasady prawa natury podobnie jak prawa nauk, są w pełni racjonalne i poznawalne przy pomocy rozumu. Krytycy idei prawa natury uważają, że nie ma takiego czegoś jak prawo natury, jak niezmienna natura człowieka oraz, że ludzkie działanie nie może być determinowane przez tzw. prawy rozum będący odbiciem natury a ocena czy coś jest dobre lub złe zależy od wielu czynników. Hugo Grocjusz, Hugo Grotius, (1583 - 1645), holenderski prawnik, filozof i dyplomata, zwany "ojcem" prawa międzynarodowego. Pochodził z bogatej kupieckiej rodziny. Dzieła jego to m.in. „ O prawie wojny i pokoju”, „Wolność mórz”. Podzielił prawo na prawo stanowione i prawo natury:
Prawo stanowion
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)