A. Miś, "Filozofia współczesna. Główne nurty." - "Dekonstrukcjonizm Jacquesa Derridy": DYREKTYWA humanizmu - przekonanie, że człowiek jest najwyższą wartością i że dobru człowieka, jego szczęściu i rozwojowi wszystko powinno być podporządkowane (traktowanie pewnej formy ludzkiej egzystencji za wartość). TEZA humanizmu - możliwość poznania czy samopoznania człowieka (nie tylko samego w sobie, ale i w relacjach łączących go z innymi i ze światem); człowiek może utworzyć wspólnotę z innymi; opanowanie przez ludzkość warunków jej egzystencji. Zasada nadziei - rządzi powstawaniem myśli o "potędze człowieka", ale rzadko kiedy całkowicie ruguje świadomość trudności, jakie czekają ludzkość na drodze dochodzenia do pełnej komunikacji: to nie prosty szlak, trakt królewski - to raczej labirynt. Symbol labiryntu - dwie odmienne wersje mitu człowieka w labiryncie (rozważania nad ludzkim losem, życiem): 1. człowiek krąży, błąka się po labiryncie, szuka, walczy i albo do niczego nie dochodzi, traci swoje życie w walce z losem, albo dzięki swojej wytrwałości, dzielności, przemyślności lub po prostu szczęściu przezwycięża trudności i odnajduje drogę (cel); 2. labirynt nie ma określonego centrum, a więc i wyjścia, zatem każdy krok prowadzi do nikąd i ostateczne zwycięstwo nie jest możliwe, pozostaje tylko błąkanie. RHIZOMA - roślina o poplątanych i długich korzeniach, nie wiadomo gdzie się zaczynających i kończących, nie można odróżnić ich od właściwej rośliny, bo korzenie też unoszą się nad ziemią; "Rhizoma" została użyta jako symbol przez Gillesa Deleuze i Felixa Guattari, był to inny obraz omówionego wyżej labiryntu bez wyjścia, najważniejszą właściwością "rhizomy" jako symbolu jest to, że każdy fragment może łączyć się z każdym innym, nie ma wyróżnionego centrum, ze względu na które można by mówić o rhizomie jako określonej całości czy jedności, jest tylko wielość. ANTYHUMANIZM - przeciwieństwo humanizmu; nie ma centrum, jest labirynt bez wyjścia, nie ma dobra i zła; świat, życie człowieka jest jak rhizoma; niemoc, brak wiary w siebie, niekiedy świadomość zniewolenia i osaczenia, porażki i niespełnienia; świat jest tajemnicą, której człowiek nie może poznać; negacja przekonania o możliwości zapanowania człowieka nad światem i swoją egzystencją, perspektywą nawiązania komunikacji z innymi i przeniknięcia całego bytu naukową myślą. MODERNIZM - pojawił się w Europie na przełomie XIX i XX wieku; przekonanie o przełomie, zerwaniu z przeszłością, twierdzenie artystów i myślicieli, że ich czasy (XIX/XX w.) są całkowicie inne od dotychczasowych; rozczarowanie dotychczasową kulturą, głoszenie jej upadku (decadence); nastroje nihilistyczne i katastroficzne, rewolucyjne dążenia do zmian; krytyka humanizmu; negacja, rozumu człowieka jako siły poznawczej - psychoanaliza Freuda: człowieka zaspokaja swoje popędy; szukanie nowych sposobów zakorzenienia się w bycie przez uciekanie się do alkoholu, narkotyków, erotyzmu - metody poza świadomościowe; nie ma granic poznania; człowiek był wartością nadrzędną; zachwyt rozwojem techniki, nowych metod poznawczych, nie negowano kultury materialnej.
(…)
… za sobą uboczne skutki, np. skażenie środowiska. Jak znaleźć złoty środek? Inflacja. Kluczowe decyzje gospodarcze zapadają w centrach politycznych, a nie na rynku. Obecnie walka klas, to nacisk różnych grup na podział środków w budżecie państwa. Państwo ingeruje w gospodarkę, ale trudno określić, jaki stopień ingerencji jest prawidłowy. Liberalizm głosi o braku ingerencji, komunizm mówi o braku rynku. Obie…
… działania na przyszłość. Nieuchronnym efektem rozwoju nowoczesności są nowe, ze swej natury osobliwe sytuacje i zdarzenia. D. Bell, „Kulturowe sprzeczności kapitalizmu”: W 1888 r. F. Nietzsche w swojej książce „Wola narodu” pisał o wszechobecnym nihilizmie, którego źródłem jest racjonalizm, kalkulacja, styl życia. Ucieleśnieniem nihilizmu była nauka nowożytna. Według Nietzschego doszło do niszczenia tradycji, pogwałcono organiczne więzi z ziemią, a na ich miejsce przyszła cywilizacja przemysłowa. Nihilizm to samowiedna wola człowieka skierowana na niszczenie przeszłości i panowanie nad przyszłością. Inne pogląd na nihilizm przedstawiają historyczne religie Zachodu, a w literaturze Joseph Conrad („Tajny agent”). Jest to idea, że cywilizacja jest cienką warstwą ochronną przed anarchicznymi impulsami…
… związany jest z pozycją. Polityka - arena dla sprawiedliwości (praworządność, równość obywateli - zmieniająca w ciągu ostatniego wieku swój charakter -) i władzy (jej legitymizacja). Kultura - z jednej strony wzorzec życia grupy, a z drugiej osiąganie doskonałości przez jednostkę. Kultura to także symbolizm ekspresyjny. Historycznie kultura była zawsze sprzęgnięta z religią. W każdym obszarze są rytmy…
…. To był modernizm. We wczesnym kapitalizmie pracowano ze względu na swe powołanie lub by spełnić obowiązek wobec społeczeństwa. Kapitalizm wymyślił jednak sprzedaż ratalną i natychmiastowy kredyt. Wobec tego na pierwsze miejsce wysunął się hedonizm i samorealizacja. Ludzie zaczęli spełniać swoje pragnienia (wynikają z psychologii), a nie potrzeby (wynikają z biologii). Istnieje pęd do wzrostu stopy życiowej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)