Czucie temperatury - omówienie

Czucie temperatury Odbiór temperatury zachodzi dwoma drogami, przez termoreceptory i termodetektory. Receptory zimna i ciepła. Poza receptorami są punkty w skórze, gdzie nie występują receptory, ale są wrażliwe na cie-
pło i zimno. Termodetektory są w podwzgórzu, rdzeniu przedłużonym i kręgowym. Są wrażliwe na temperaturę krwi (głownie na wzrost temperatury). Podstawą termodetekcji jest przepływ ciepła dynamiczny. Ciepło jest oddawane, przy czym pocenie się nie jest jeszcze utratą ciepła, daje jednak podstawę do parowania. Uczucie ciepła - zimna zależy od różnicy temperatury skóra - otoczenie. Bodźcem progo-
wym dla receptorów zimna jest spadek temperatury o 0,0040C/sek, dla ciepła 0,0010C/sek. Zmiany powolne od 200C do 400C nie dają wrażeń termicznych. Kiedy temperatura skóry wyrównuje się z otoczeniem mówimy o zerze fizjologicznym. Punkty reagujące na ciepło są wrażliwe w zakresie 22-470C, a na zimno mniejsze od aktualnej temperatury skóry. Zakoń-
czenia zimna reagują na temperatury nawet powyżej 440C, poza ciepłem odczuwamy i zimno - paradoksalne uczucie zimna związane z bólem. Drogi regulacji bezdrżeniowej. Podwzgórze - centrum regulacji z możliwością wpływu na hormony (aminy katecholowe, tarczyca). Oddawanie ciepła - termoliza jest regulowana poprzez zmiany ukrwienia po-
wierzchni skóry, rozmieszczenie punktów wrażliwych na ciepło i zimno jest niestałe: na 1cm2 przypadają 1-2 punkty ciepła i kilkanaście punktów zimna. ... zobacz całą notatkę