Cykl koniunkturalny- wykład 10

Nasza ocena:

5
Pobrań: 833
Wyświetleń: 2779
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Cykl koniunkturalny- wykład 10 - strona 1 Cykl koniunkturalny- wykład 10 - strona 2

Fragment notatki:

Temat 10: Cykl Koniunkturalny
1. Cykl koniunkturalny a trend.
2. Rodzaje wahań cyklicznych i fazy cyklu klasycznego.
3. Główne teorie wahań cyklicznych.
4. Oddziaływanie państwa na przebieg cyklu koniunkturalnego.
Obserwacje gospodarki rynkowej pokazały, że produkcja i inne wielkości makroekonomiczne, np. zatrudnienie, nie rosną stale, ale podlegają wahaniom. Cykl koniunkturalny- to okresowo powtarzające się wahania poziomu aktywności gospodarczej wokół trendu.
Trend- tendencja rozwojowa produkcji; to wygładzona ścieżka obrazująca rozwój produkcji w długim okresie po wyeliminowaniu krótkookresowych wahań. Charakter trendu zależy od zmian zasobów czynników produkcji oraz ich produkcyjności. Współczesny trend ma charakter wzrostowy, co ilustruje wzrost produkcji potencjalnej, natomiast przejściowo od tej wzrostowej ścieżki następują odchylenia.
Poszczególne cykle różnią się pomiędzy sobą długością faz i amplitudą wahań. Wyróżniamy następujące rodzaje wahań cyklicznych:
- typowy cykl klasyczny (Juglar'a), średni- trwa od 8 - 10 lat; jest typowym cyklem dla gospodarki rynkowej. W ujęciu pierwotnym w odniesieniu do gospodarki wolnorynkowej cykl ten składał się z 4 faz.
- cykl krótki (Kitchin'a)- jest to cykl trwający ok. 3,5 roku; jest on wywołany wahaniami poziomu zapasów surowców
- cykl długi (Kondratiewa)- trwa ok. 50-60 lat; obejmuje fazę wzrostu i fazę stagnacji, a ich przebieg jest uwarunkowany pojawieniem się epokowych innowacji, które mają charakter autonomiczny i pojawiają się w sposób falowy.
(I cykl- pojawienie się maszyny parowej
II cykl- pojawienie się kolei żelaznej, elektryczności, motoryzacji obecnie V faza cyklu - faza „Internetu”)
Teorie czynników: Teorie czynników egzogenicznych
W teoriach czynników egzogenicznych zakłada się, że system gospodarczy ma zdolność samoczynnego powracania do stanu równowagi, a czynniki naruszające równowagę są spoza systemu. Teorie te wywodzą się z nurtu neoklasycznego, a ich początki sięgają XIX wieku.
Teoria plam na słońcu Jeronsa- wg stanu ówczesnej wiedzy cykle koniunkturalne miały być wywoływane przez okresowe pojawianie się plam na słońcu, które powodowały nieurodzaj w rolnictwie, a to z kolei oddziaływało na wahania produkcji przemysłowej.
Teoria innowacji Schumpetera- jego zdaniem o pojawieniu się cykli koniunkturalnych decyduje falowe występowanie innowacji technicznych. Na początku dają one zyski pionierom tych innowacji, potem nowe rozwiązanie rozprzestrzenia się, rośnie podaż danego dobra, spadają ceny i zyski, maleje popyt inwestycyjny i rozpoczyna się kryzys, który trwa do pojawienia się kolejnej innowacji.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz