Ciałka buławkowate - omówienie

Ciałka buławkowate - Golgiego W ścięgnach, w pobliżu ich przejścia w tkankę mięśniową, znajdują się ciałka buławkowate - receptory B, składające się z włókienek łącznotkankowych, otoczonych torebką włóknistą. Wśród tych włókien rozmieszczone są rozgałęzienia zakończone dendrytami, dającymi po-
czątek włókienkom nerwowym typu IB. Bodźcem depolaryzującym to zakończenie jest naprężenie, jakie powstaje przy rozciąganiu napiętego mięśnia, przy skurczu izometrycznym i auksotonicznym, z komponentą izome-
tryczną. Wrażliwość ciał jest znacznie mniejsza od wrzecionek nerwowo-mięśniowych - około 100-krotnie. Znaczenie fizjologiczne ciał buławkowatych polega na zapobieganiu rozwijania się zbyt du-
żych napięć mięśniowych. Impuls z zakończenia ciała buławkowatego dociera do ciała neuronu I (protoneuronu), a na-
stępnie do komórki wstawkowej, która jest komórką hamującą i swoje hamujące działanie wywiera na α-motoneurony. W wyniku tego dochodzi do rozluźnienia mięśnia, związanego z danym ciałem buławkowatym. - Pobudzenie następuje, gdy mięsień jest napięty i rozciągany (skurcz auksotoniczny) - wtedy powstaje zbyt duże napięcie. - Bez zmiany długości - odruch izometryczny. Odruch scyzorykowy - gdy mięsień jest rozciągnięty - wrzecionka nerwowo-mięśniowe po-
wodują jego skracanie i przy dalszym rozciąganiu czujemy opór. Przy dużej sile tego rozcią-
gania - następuje rozluźnienie mięśnia. ... zobacz całą notatkę