To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Bezpieczeństwo w stosunkach międzynarodowych
Centralne miejsce w polityce zagranicznej i stosunkach międzynarodowych ma bezpieczeństwo; jednym z egzystencjalnych (głównych) celem państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa jego obywatelom; pokusa użycie potencjału militarnego, zbrojnego, który ma charakter destrukcyjny
Przyczyna zagrożenia państw biorą się z podstawowego instrumentu - siły zbrojnej jako głównego instrumentu bezpieczeństwa; jednostronne zapewnienie sobie bezpieczeństwa
Sojusze były traktowane koniunkturalnie (na chwilę) w celu neutralizacji przeciwnika - krótkotrwały efekt np. wojny napoleońskie do momentu ukazania negatywnego aspektu - dwie wojny światowe zmieniły patrzenie państw na problem bezpieczeństwa
Po I wojnie światowej pojawiły się nowatorskie pomysły - plan powołania Ligi Narodów jako pierwszego w historii systemu bezpieczeństwa zbiorowego; nadal jednak istniały w stosunkach międzynarodowych atawizmy między państwami - imperializm, zbrojenia, wzrost znaczenia czynnika ideologicznego (pojawienie się dwóch totalitarnych systemów: komunizmu i faszyzmu); Liga Narodów była zamierzeniem wielostronnym i zinstytucjonalizowanym
W czasie II wojny światowej istniał destrukcyjny wpływ mocarstw - zaczęto tworzyć trwałe instytucję bezpieczeństwa np. powołana w 1949 r. Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO)
Okres zimnej wojny (od 1945 r. - zakończenia II wojny światowej do jesieni ludów Europy Środkowo- Wschodniej w 1989 r.) to był kres zagrożenie wielką wojną między mocarstwami, która poprzez użycie broni atomowej mogła doprowadzić do zmiecenia ludności z Ziemi; w tym czasie istniał system bipolarny (dwa bloki skupione wokół USA - kapitalistyczny, z wolną gospodarką rynkową oraz blok skupiony wokół ZSRR i państw Europy Środkowo-Wschodniej); znaczenie potencjału militarnego ZSRR i USA; pomiędzy nimi dochodziło do atawizmów oraz różnic ideologicznych
Do zmiany sytuacji doszło po zakończeniu zimnej wojny - zmniejszono do minimum wojnę z wielkimi mocarstwami - brak zagrożeń wojną; brak zagrożeń wojną na dużym obszarze; pojawiają się lokalne konflikty o niskiej intensywności; nastąpił wzrost zagrożenia ze strony organizacji pozarządowych - międzynarodowy terroryzm (od zamachu terrorystycznego z 11 XI 2001 r. na WTC doszło do wybuchu „global war on terror”), proliferacja broni masowego rażenia w własności podmiotów pozapaństwowych (brak potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa tylko użycie jej do walki zbrojnej; działalność zorganizowanych grup przestępczych
Wojna koreańska 1950-1953 r. i wojna wietnamska pomiędzy ZSRR i USA w celu wzmocnienia geostrategicznej pozycji jednego z mocarstw w państwach Trzeciego Świata
1962 r. - kryzys kubański wywołany blokadą tej wyspy przez USA; doszło do możliwości użycia broni atomowej
(…)
… masowego rażenia; układ NPT zawarty w 1968 r. przez Klub atomowy (5 członków stałych Rady Bezpieczeństwa ONZ: Francję, USA, Chiny, Wielką Brytanię oraz ZSRR) posiadających broń atomową; państwa te zobowiązały się do niestosowania broni atomowej przeciwko innym państwom; zgodnie z artykułem 6 nastąpiło zmniejszenie znaczenia broni nuklearnej w jej potencjale
Systemy bezpieczeństwa zbiorowego - pierwszym…
… Północnoatlantyckim nie ma słowa o NATO
Możliwość prowadzenia przez NATO operacji out-of-area czyli poza obszarem objętym Paktem Północnoatlantyckim (na północ od Zwrotnika Raka)
Wspólnoty bezpieczeństwa - normują stosunki pomiędzy państwami tak, że nie należy podpisywać traktatów; użycie siły w obrębie wspólnoty nie jest możliwe (nie może dochodzić do wojny pomiędzy państwami UE)
Od czasów powstania EWWiS…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)