To tylko jedna z 7 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Benedictus de Spinoza - „Etyka” (części: I, II) część I Pierwsza część dzieła Spinozy nosi tytuł: „O Bogu”. Można ją podzielić na trzy części: zbiór definicji, zbiór aksjomatów oraz zbiór twierdzeń, podpartych dowodami i wyjaśnieniami. Definicje i aksjomaty z założenia mają służyć do udowodnienia kolejnych twierdzeń.
Spinoza podaje osiem definicji: przyczyną samego siebie jest to, czego istota obejmuje istnienie; W ten sposób zdefiniowana zostaje pierwsza przyczyna wszystkiego, co istnieje. rzecz skoń czona w swoim rodzaju jest taką rzeczą, która może być ograniczona przez inną rzecz tej samej natury; Spinoza wprowadza rozdział na dwie natury - cielesną i duchową, utożsamiając przy okazji cielesność z ograniczonością. substancja to byt istniejący sam w sobie i poznawany sam przez siebie; Substancja jest więc przyczyną samej siebie i wszystkiego innego, istniejącą i poznawalną tylko przez siebie. A zatem już tutaj założone zostaje, że na zewnątrz substancji nie ma niczego. Należy jednak zauważyć, że Spinoza nie wyklucza istnienia czegoś różnego od substancji wewnątrz substancji - czy jest więc prawdziwym panteistą? Chyba nie, skoro po poskładaniu pobudzeń (modi) substancji nie otrzymamy jej samej. atrybut jest poznawaną przez rozum istotą substancji; Człowiek, który nie jest substancją, może ją pojmować poprzez jej istotę - atrybut. modus to pobudzenie substancji, nie istniejące samo przez siebie i przez coś innego pojmowane; Pobudzeniem substancji jest więc wszystko, co nie jest substancją. Spinoza wyróżnia myślenie i rozciągłość, które to dwa byty wystarczają mu do skonstruowania świata rzeczywistego. Pobudzenia danej substancji wypływają z jej atrybutów. Bóg jest bytem nieskończonym bezwzględnie, składającym się z nieskończenie wielu atrybutów, z których każdy wyraża istotę wieczną i nieskończoną; Do definicji Boga przemycona zostaje nieskończoność w czasie i przestrzeni, a także to, że składać ma się on z nieskończenie wielu atrybutów. Warto zauważyć, że Spinoza nie utożsamił od razu Boga i substancji. Aby to uczynić, musiałby definicyjnie wprowadzić jedyność substancji i to, że istnieje tylko jedna nieskończoność. Pogląd ten nie był popularny w jego czasach. rzecz wolna to rzecz istniejąca tylko z konieczności swojej natury i sama siebie tylko determinująca do działania (jej przeciwieństwem jest rzecz konieczna);
wieczność to samo istnienie, o ile pojmuje się je jako wynikające koniecznie z definicji rzeczy wiecznej.
podaje następnie siedem aksjomatów: wszystko, co jest, jest w sobie albo w czymś innym;
(…)
….
Idea idei jakiegokolwiek pobudzenia ciała ludzkiego nie zawiera wiedzy adekwatnej o duszy ludzkiej.
O trwaniu naszego ciała możemy mieć tylko wiedzę nieadekwatną.
O trwaniu indywiduów poza nami możemy mieć tylko wiedzę nieadekwatną.
Wszystkie idee, o ile odnoszą się do Boga, są prawdziwe.
W ideach nie ma nic fałszywego, ze względu na co zwie się je fałszywymi.
Wszelka idea…
… istnienie formalne duszy ludzkiej, jest złożona z wielu idei - to idea ciała.
Idea każdego sposobu, w jaki pobudzane jest ciało ludzkie przez ciała zewnętrzne, musi obejmować naturę ciała ludzkiego i naturę ciała zewnętrznego.
Jeśli ciało ludzkie pobudzane jest w sposób, który obejmuje naturę jakiegoś ciała zewnętrznego, to dusza będzie uważać to ciało zewnętrzne za istniejące aktualnie.
Jeżeli ciało…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)