To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Balladyna I Gatunek: dramat romantyczny - oraz tragedia (konflikt między działaniami bohaterów a mocami wyższymi, - nawiązanie do formy dramatu szekspirowskiego
- bogactwo postaci, wątków, środków wyrazu, ale mimo to dominująca w utworze przejrzystość i jasność, zwarta i zamknięta kompozycja.
- zastosowanie kontrastowych postaci i scen.
- zastosowanie w utworze tragizmu, komizmu, groteski, humoru, parodii, satyry, liryzmu.
- obfitość wątków i motywów zaczerpniętych z przyrody.
- powiązanie realności z fantastyką, motywów ludowych z historycznymi. - styl wysoki obok stylu podniosłego (postaci gminne i dobrze urodzone)
II Symbolika dzban malin - przepustka na lepsze życie
korona - symbol władzy i utraconej tożsamości (bez niej źle się dzieje w państwie) nóż - symbol morderstwa
piorun - symbol sprawiedliwości, czerwony ślad na czole Balladyny - symbol biblijnego piętna ( Bóg naznaczył Kaina krwawym znamieniem na czole) wierzba płacząca - rozterki, cierpienie duchowe
złoto - władza i dobrobyt
czerwień - zło, zbrodnia, morderstwo
III Fantastyka Goplana, Skierka, Chochlik - ingerują w losy bohaterów, oni rozpętują cały dramat.
IVGroteska : jako zjawisko estetyczne, dotyczące wszystkich rodzajów sztuki oraz literatury, charakteryzująca się połączeniem w jednym dziele jednocześnie występujących pierwiastków przeciwstawnych, takich jak m.in. tragizm i komizm , fantastyka i realizm , piękno i brzydota . - podważenie romantycznego wizerunku świata, zanegowanie ówczesnych ideałów, gra z konwencjami literackimi miłości od pierwszego wejrzenia Kirkor zakochuje się w obu dziewczynach) szczęśliwego, cnotliwego ludu ( w dowa i jej córki wcale nie żyją szczęśliwie w wiejskiej chacie . Matce marzy się bogaty królewicz dla dziewcząt, by wreszcie mogły zerwać z „ludową przeszłością” i odmienić swój los na lepszy , każda z dziewczyn duma o lepszym życiu) szlachetni bohaterowie giną jako „męczennicy” swoich idei (matka Balladyny, oślepione przez piorun) są marionetkami w rękach losu Goplany, niestosownego uczucia rusałki do pijanego chłopa (jego idealizowanie, zabieg typowy w romantyzmie) Grabiec raz zamieniany poprzez kapryśną Goplanę w wierzbę, to znowu w karcianego króla, zostaje postawiony w samym centrum dramatu, gdzie zupełnie nie pasuje. - antybaśń mimo wyraźnych odniesień do baśni, brak zdecydowanego triumfu dobra ze złem,
- antydramat przywołanie dziejopisa w epilogu, i w akcie V, który jest jedną z postaci, komentuje na koniec całą historię, włącza się w tym momencie także publiczność.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)