Astronomiczna rachuba czasu-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 140
Wyświetleń: 791
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Astronomiczna rachuba czasu-opracowanie - strona 1 Astronomiczna rachuba czasu-opracowanie - strona 2 Astronomiczna rachuba czasu-opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

ASTRONOMICZNA RACHUBA CZASU
ZJAWISKA ZWIĄZANE Z RUCHEM ZIEMI 1. Precesja - zjawisko wywołane ciągłym ruchem osi obrotu Ziemi, w wyniku czego w okresie 25 800 lat oś Ziemi zatacza stożek o kącie rozwarcia 47o. Precesje wywołują:
przyciąganie Słońca,
elipsoidalność (kształt) Ziemi,
brak pokrycia płaszczyzny równika z ekliptyką.
Na skutek precesji zmienia się położenie równika względem ekliptyki, a punkt równonocy wiosennej przesuwa się ze wschodu na zachód.
2. Nutacja - zjawisko polegające na tym, że biegun zatacza okręgi. Wywołana jest przyciąganiem księżyca. Amplituda wychyleń wynosi 9.21”, natomiast okres 18.6 lat.
3. Paralaksa a) dobowa - kąt pod jakim z danego ciała niebieskiego widoczny jest promień Ziemi (dla Księżyca ok. 52', dla Słońca ok. 8,8”): ,
b) roczna - kąt pod jakim z danego ciała niebieskiego widoczny jest promień orbity Ziemi w chwili gdy jest on prostopadły do kierunku widzenia gwiazdy (dla najbliższej gwiazdy ok. 0.763”),
c) wiekowa - kąt pod jakim z danego ciała niebieskiego widoczna jest roczna droga Słońca na skutek ruchu własnego gwiazd.
Jednostką paralaksy jest parsek - odległość, z której widać promień orbity pod kątem 1” (3.259 lat świetlnych) RACHUBA CZASU
W astronomii geodezyjnej obserwacje wykonywane są w układzie współrzędnych horyzontalnych, a więc obserwowane obiekty są ruchome. Położenie tych obiektów może być jednoznacznie określone dzięki odczytaniu i zarejestrowaniu momentu obserwacji. Dokładny pomiar czasu jest zatem jednym z podstawowych zadań astronomii geodezyjnej.
Ze względu na ruchy własne gwiazd, do pomiaru czasu przyjęto punkt równonocy wiosennej γ. Jednostką czasu gwiazdowego jest doba gwiazdowa.
Doba gwiazdowa - odstęp czasu między dwiema kolejnymi kulminacjami górnymi punktu wiosennego. Miarą czasu gwiazdowego jest kąt godzinny punktu równonocy wiosennej:
.
Początkiem doby gwiazdowej jest kulminacja górna punktu wiosennego ( ). Doba gwiazdowa dzieli się na 24 godziny gwiazdowe, godzina na 60 minut gwiazdowych, a minuta na 60 sekund gwiazdowych.
Kąt godzinny punktu równonocy wiosennej liczony jest od południka miejscowego punktu, na którym prowadzi się obserwacje. Dla danego miejsca obserwacji nosi on nazwę czasu gwiazdowego miejscowego, związanego z czasem gwiazdowym Greenwich następującymi związkami:
, lub: ,
gdzie: - długość geograficzna na wschód od Greenwich,
- długość geograficzna na zachód od Greenwich.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz