Artur Schopenhauer ( 17 88 - 18 60 ) koncepcja przyrody jako jedności biegunowych przeciwieństw
Schopenhauer, Artur (1788-1860)
Życie ur. w Gdańsku , syn kupca i literatki, studia na różnych uniwersytetach, mieszkał w Weimarze w poliżu Goethego, podrożował po Włoszech (miał urozmaiconą młodość), Berlin - wcześnie wydał główne dzieło i habilitował sie, ale dzieło nie znalazło oddzwięku a wykłady nie przyciągnęly słuchaczy (panuje doktryna heglizmu), 1831- cholera- opuszcza miasto i porzuca docenturę
Frankfu rt nad Menem - mieszka do końca życia jako prywatny uczony, odosobniony, rozgoryczony, zagniewany na świat, niezadowolony z losów niezadowolony, pesymistyczny pogląd na świat
głęboko przywiązany do życia, głosi pogardę dla życia
uzależniony od zdania innych i poklasku i ludzi Dzieła Świat jako wola i wyobrażenie
O wolności ludzkiej woli
(piękny styl, prostota myśli, zgodność ze zdrowym rozsądkiem)
Poprzednicy Kant- punkt wyjścia przyrodnicza, zwłaszcza fizjologiczna wiedza XIX w.
filozofia indyjska
(wiele wspólnego z filozofią VIIIw.- Wolter, Diderot, Helvetius) (biegunowo przeciwni- Fichte, Schelling, Hegel)
(+jego wielbicielem Nietsche)
Poglądy Fenomenalistyczna teoria poznania- „Świat jest moim wyobrażeniem”- hasło wzięte z Kanta, ale rozumiane w sposób uproszczony- tzn. umysł nie kopiuje rzeczy, lecz zabarwia je swoją własną naturą. toteż zawsze poznajemy jedynie zjawiska . A (zgodnie z filozofią ind.) zjawiska to tylko złuda
Metafizyka irracjonalno-woluntary styczna - jak możemy dojść do prawdy, przebić sie przez te złudzenia:
na drodze poznania obiektywnego, biorąc za punkt wyjścia wyobrażenie , nigdy poza nie nie wyjdziemy, zawsze pozostaniemy przy zjawiskach, przy zewnętrznej stronie rzeczy i nie wniknieemy do ich wnętrza (z Kanta)
ale my jesteśmy nie tylko poznającymi podmiotami, ale też przedmiotami do poznania, sami jesteśmy rzeczami w sobie. I dlatego do istoty rzeczy, do której nie możemy dojść z zewnątrz możemy dojść od wewnątrz , rzecz sama o sobie może uzyskać samowiedzę
samowiedza zaś poucza nas, że jesteśmy wolą , to jedyne, co nam bezpośrednio dane, wszystko inne jest nam dane tylko w wyobrażeniu, a więc jako zjawisko,
bezpośrednie doznanie woli- jedyna droga do prawdy, świat jest wolą i wyobrażeniem - wewnętrzną istotą jego jest wola, a zewnętrznie przejawia się jako wyobrażenie, wola jest osnową przyrody (siły, które działają w przyrodzie są jej objawami, trzeba pojmować przyrodę poprzez wolę, tak jak trzeba pojmować to co dane pośrednio przez to, co dane bezpośrednio)
(…)
…, tak jak trzeba pojmować to co dane pośrednio przez to, co dane bezpośrednio)
wola jest irracjonalna , jest popędem działającym ślepo i bez celu (św. Augustyn, Duns Szkot, Kartezjusz- chrześcijańscy metafizycy woluntarystyczni- też uważali wolę za osnowę, ale pojmowali ją jako czynnik rozumny, rozum praktyczny, celowo kierujący irracjonalnymi przeżyciami)
metoda w filozofii:
bezpośrednia introspekcja
(nie dialektyka…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)