Arkadiusz Stępiel - Dlugie łodzie Wikingów - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 42
Wyświetleń: 966
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Arkadiusz Stępiel - Dlugie łodzie Wikingów - wykład - strona 1 Arkadiusz Stępiel - Dlugie łodzie Wikingów - wykład - strona 2 Arkadiusz Stępiel - Dlugie łodzie Wikingów - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Poznaniu Filia we Wrocławiu Administracja Tryb zaoczno - eksternistyczny
  Arkadiusz Stępień
  "Długie łodzie Wikingów"
  Praca dyplomowa Praca napisana pod kierownictwem naukowym dr hab. Grzegorza Straucholda Wrocław 2004
 
WSTĘP Inspiracją do tytułu mojej pracy był film Jacka Cardiffa pt. "Długie łodzie Wikingów", stanowiący opartą na nordyckich sagach opowieść o wyprawie Wikingów na poszukiwanie magicznego dzwonu ze szczerego złota. W rozdziale pierwszym przedstawiłem zróżnicowanie ludności tamtych czasów, począwszy od przywódców - królów i jarlów, ludzi wolnych do kobiet i dzieci, skończywszy na niewolnikach. W kolejnym rozdziale opisałem życie codzienne mieszkańców Skandynawii, w Danii, Szwecji i Norwegii oraz handel, który odbywał się w dużych portach morskich, w miastach, a niekiedy wewnątrz lądu przy głównych traktach komunikacyjnych i wielkich rzekach. Nie pominąłem również miejsc, do których wyprawiali się Wikingowie w celu zagarnięcia nowych ziem, zdobycia skarbów i innych pobudek, które nimi kierowały. Opisując Jomsborg, na wyspie Wolin, materiały zaczerpnąłem w większości z przekazów i sag naocznych świadków tych wydarzeń - skaldów. W przedostatnim rozdziale pt. "Wierzenia" chciałem zaznaczyć, że mitologia Wikingów jest bardzo rozbudowana, prawie tak bardzo jak mitologia okresu rzymskiego czy starożytnej Grecji. Jeżeli chodzi o wierzenia ludności tamtych czasów dla mnie niewątpliwie najciekawszym etapem są zmagania pogańsko - chrześcijańskie, nawracanie ludności za pomocą krzyża i miecza, nieustanne powroty do władzy pogańskich żerców (kapłanów) i ciągła walka o władzę, ziemię i złoto. Ostatni rozdział ilustruje największe osiągnięcia Wikingów - statki, mające decydujący wpływ na styl ich życia oraz niezdobyte twierdze, które budowali i bitwy jakie stoczyli. W pracy wykorzystałem kilka pozycji książkowych znanych autorów, opisujących tematykę skandynawską w wiekach VIII - XII. Dzięki pomocy internetu, z którego zaczerpnąłem również wiele materiałów udało mi się zamieścić w mojej pracy ciekawe zdjęcia. Bibliografia i strony internetowe, z których korzystałem w pisaniu pracy oraz spis ilustracji, znajduje się na jej końcu. Spis treści poszczególnych rozdziałów umieściłem na początku pracy, za stroną tytułową.
 
Rozdział I. LUDNOŚĆ   1. JARLOWIE I KRÓLOWIE Zachowanie spokoju wewnątrz państwa i jego zewnętrznej potęgi zależało od organizacji prawnej i wojska. Dowództwo w czasach zagrożenia spoczywało w rękach wybitnych żołnierzy, a ich wojenny autorytet przenosił się także na czas pokoju. Lokalni przywódcy istnieli już na samym początku ery wikingów i pozostali oni nadal mniej lub bardziej zależni od władzy królewskiej. Pierwotnym znaczeniem słowa jarl, angielskie earl, było "człowiek wybitny", ale w IX stuleciu jego zastosowanie w Skandynawii zostało ograniczone niemal wyłącznie do ludzi wysokiej pozycji, którzy mogli być niezależnymi władcami lub ludźmi podporządkowanymi jedynie królom. Jarlowie nie mogli długo odgrywać roli w administracji państwowej, bowiem zabrakło dla nich miejsca. Istniało wielu synów i wnuków królewskich, którzy woleli rządzić sami. Król miał jedną funkcję - utrzymać , a jeśli to możliwe, powiększyć honor, bezpieczeństwo i dobrobyt swego ludu. Mógł to uczynić broniąc go przed wrogami lub dokonując udanego najazdu. Czyniło go to odpowiedzialnym za bezpieczeństwo publiczne oraz organizację i prowadzenie wojen. W czasach pogańskich król był kimś w rodzaju arbitra w sprawach prawnych, ale stopniowo zaczęto go coraz bardziej uważać za jedyne źródło prawa i za najwyższego sędziego, co było jeszcze jednym składnikiem poglądu chrześcijańskiego, że obowiązkiem króla jest dbałość o religię, cnotę i sprawiedliwość oraz karanie występku i niegodziwości. Kraj jako całość należał do króla, a pokój w kraju był pokojem królewskim. Wykroczenie przeciwko jednostce było więc wykroczeniem również przeciwko królowi, bowiem to wykroczenie naruszało jego pokój.  ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz