ARCHITEKTURA AUSTRIACKA I CZESKA W. XVIII. AUSTRIA

ARCHITEKTURA AUSTRIACKA I CZESKA W. XVIII. AUSTRIA Mecenat  cesarski i poparcie udzielane przez arystokrację zaowocowało rozwojem budownictwa sakralnego i pałacowego. Powstają nowe i rozbudowywane są istniejące kościoły i klasztory. Wśród architektów działających na zlecenie arystokracji austriackiej przewija się wielu włoskich artystów . Nową fasadę  Hofburgu zaprojektował Philiberto Lucchese ( 1668 ). W  1667  r. Carlo Carnevale buduje założony na planie owalu kościół dla zakonu serwitów. Jednak najważniejsze dzieła baroku powstały w Austrii pod koniec XVII i na początku XVIII wieku, w czasie, w którym  Wiedeń  stał się centrum artystycznym cesarstwa. Barok na ziemiach Austrii cechuje dekoracyjność i monumentalizm mający podkreślić znaczenie cesarstwa. Wzorowany był na sztuce włoskiej. W drugiej połowie XVIII wieku pojawia się styl zwany terezjańskim (od imienia  Marii Teresy ) i stanowił odmianę późnego baroku o dekoracjach wzorowanych na stylu  rokoko  (do przykładów wystroju wnętrz w tym stylu należą m.in. wnętrza pałacu Schönbrunn ).
Do najważniejszych architektów tego okresu należą: Jan Bernard Fischer von Erlach (1656-1723
niemiecki architekt i rzeźbiarz wykształcony we Włoszech. Pracował w Austrii, na terenie  Moraw  i Wrocławia, 1685-86 podróż do Włoch, studia w Rzymie, nauczyciel architektury; sztuka Fishera połączeniem 3 elementów: tradycji Borrominiego - od którego pochodzą łuki triumfalne, Josephssaule, obramienia okien, portale, gięte linie i płaszczyzny
architektury francuskiej z połowy XVII wieku (przed Ludwikiem XIV) - zapożyczenia od Jana Marota
późnego antyku - monumentalność Sali Frain, kolumny-dzwonnice u Św. Karola Boromeusza
Dzieło Die historische Architektur - ryciny zabytków różnych krajów i czasów
Fisher przejmuje motywy historyczne ale zawsze je przetwarza dając w rezultacie całość nową i oryginalną - bramy triumfalne, studnie i ołtarze - z okazji koronacji cesarza Józefa I 1690
- 4 kościoły w Salzburgu dla arcybiskupa salzburskiego hrabiego Ernesta Thuna
*kościół Św. Trójcy w Salzburgu 1694-1702 - plan eliptyczny z wyraźnym zaznaczeniem osi głównych i słabszym osi przekątnych (podkreślone tu niszami, bywa też że kaplicami) - charakterystyczne dla kościołów austriackich, kopuła wewnątrz półkolista na zewnątrz półeliptyczna, fasada spokojna klasycyzująca
*kościół uniwersytecki 1696-1707 *kościół Św. Jana 1699-1704 - tworzy ośrodek zabudowań szpitalnych zgrupowanych symetrycznie po obu jego stronach, ołtarz główny atektoniczny bez motywów architektonicznych

(…)

…
- liczne pałace projektowane na zamówienie dworu cesarskiego i arystokracji. Projekty Johanna Bernharda Fischera charakteryzowały się podłużną fasadą z ryzalitem środkowej części, w którym znajdowała się duża, owalna, reprezentacyjna sala. Dolną część fasady zdobiła rustyka podkreślająca lekkość wyższych kondygnacji. Ich dekoracja oparta była na wyraźnym podziale pionowymi, szerokimi pilastrami…
… NMPanny dla klasztoru w Kladrubach 1712-1726 Trójnawowy kościół uznawany jest za szczytowe osiągnięcie tego architekta. We wnętrzu kryje fantazyjne sklepienia nawiązujące do architektury Benedykta Rejta. Ostrołukowe formy i pinakle pojawiają się przy kopule z latarnią, fasadzie i we wnętrzu. - odbudowa kościoła w Želivie
- budowa kościoła pokutnego św. Jana Nepomucena na Zelené Hoře w pobliżu Żdżar…
... zobacz całą notatkę