Alzacja Przełomowa w historii obu regionów okazała się wojna trzydziestoletnia oraz kończący ją pokój westfalski (1648). Potwierdził on zagarnięcie niektórych miast Lotaryngii: Verdun, Metz i Toul) przez Francję Po rewolucji franc. Nastąpiła uniformizacja kultury romanizacja i centralizacja calej Francji jak również Alzacji Francja starała się gospodarczo i kulturalnie związać ze sobą zdobyte tereny. Dużą rolę odegrała międzynarodowa popularność francuskiego jako języka dyplomacji, ułatwiło to wprowadzenie go jako języka urzędowego. Równocześnie jednak zachowały się niemieckie elementy kulturowe, czego wyrazem był na przykład niemiecki jako język wykładowy na Uniwersytecie w Strassburgu. Wojna francusko-pruska, triumf i zjednoczenie Niemiec spowodowały ponowne zmiany terytorialne - część Alzacji weszła w skład II Rzeszy. Konsekwencją był odpływ francuskojęzycznych elit. W okresie I wś. Na chwilę Alzacja odzyskała swoją niepodległość 1918r aneksja do Francji Ani Alzacja ani tym bardziej Lotaryngia nie były nigdy oddzielnymi suwerennymi państwami. Na przestrzeni wieków cieszyły się większą lub mniejszą samodzielnością, zawsze jednak pozostawały zależne od jednego z sąsiadujących ze sobą mocarstw - Francji lub Niemiec. W związku z zawirowaniami historycznymi znalazły się w końcu w granicach Francji, ale z dosyć liczną mniejszością niemiecką. Mało Alzatczyków posługuję się swoim językiem gdyż nie jest on nauczany Alzacja bardziej niż Lotaryngia podlegała niemieckim wpływom. Dlatego tutaj właśnie język i tradycja sąsiada ze wschodu miały większe możliwości stać się elementem lokalnej kultury. Mieszkańcy regionu posługują się, obok francuskiego, językiem alzackim. Jego podstawę stanowi dialekt germański, a następnie niemiecki, z wyraźnymi zapożyczeniami z francuskiego. posługuje się tym językiem, 34% ludności. W tej grupie przeważają mieszkańcy wsi i małych miast. Warto zwrócić uwagę na fakt, że tendencje separatystyczne w Alzacji i Lotaryngii, choć nadal żywe, nie są na tyle silne, aby mogły zmienić status quo. Partie głoszące takie poglądy nie są liczne, szczególne pole do oddziaływania stwarza dla nich Internet. Nawiązują one kontakty z separatystami z innych regionów, wymieniają doświadczenia i prowadzą fora dyskusyjne, jednak postulat utworzenia suwerennej Alzacji-Lotaryngii najprawdopodobniej nie doczeka się realizacji. Alzacka Unia Ludowa (EVU) powstała w 1988 roku, która wkrótce przystąpiła do Europejskiego Wolnego Stowarzyszenia (EFA), skupiającego europejskie partie separatystyczne reprezentujące Bretanię, Kraj Basków, Katalonię, Korsykę, Lombardię, Walonię, Flandrię, Szkocję, Walię, Fryzję, Sardynię, Andaluzję i Niemców belgijskich.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)