Systematyczne badania aliansów przedsiębiorstw są prowadzone na świecie zaledwie od połowy lat osiemdziesiątych. Badania te, oparte na różnych założeniach teoretycznych, charakteryzują się niezwykłą różnorodnością podejść, metod i technik badawczych. Konsekwencją tej różnorodności jest brak jasnej definicji aliansu w zarządzaniu, a zwłaszcza aliansu strategicznego, który będzie podstawą rozwiązań naszej pracy.
Za wzór można uznać definicję podaną przez francuskiego autora publikacji
G. Blauca:
Alianse strategiczne to różne formy współpracy między aktualnymi lub potencjalnymi konkurentami, który zdecydowali się wspólnie prowadzić jakieś przedsięwzięcie lub rodzaj działalności, łącząc i koordynując swoje zasoby, środki i umiejętności. Dziesiątki tysięcy aliansów zawartych w ostatnim dziesięcioleciu między przedsiębiorstwami świata świadczą o tym, że firmy uważają je za dogodny i ekonomiczny sposób rozwoju, ograniczanie konkurencji i jej kosztów, wspólne pokonywanie barier wejścia na ryzykowne rynki i do drogich sektorów, rozwijanie nowych przemysłów i zwalczanie wspólnych wrogów.
Tym co jest istotne w pojęciu aliansu jest utrzymanie niezależności każdej z firm
Partnerskich, mimo umowy wiążącej jednych z drugimi. Innymi słowy, w aliansach przedsiębiorstwa partnerskie łączą się dla realizacji wspólnych celów jakie utrzymują swoją niezależność strategiczną i chronią własnych interesów
Alianse, łącząc wiele przedsiębiorstw, które pozostają niezależnie mimo nawiązanego porozumienia, pociągają w konsekwencji przede wszystkim utrzymywanie wielu centrów decyzyjnych, które interweniują w wyborach dotyczących wspólnego projektu lub wspólnej działalności. Każda decyzja, aby mogła stać się operacyjna, wymaga zgody wszystkich przedsiębiorstw partnerskich. W aliansie jedna strona w zasadzie nie ma możliwości narzucić rozwiązania drugiej. Z samej istoty współpracy wynika, że negocjowanie musi być jednym z ważnych elementów zarządzania aliansami.
Alianse mogą przybierać bardzo różne formy - od umów o współpracy, licencji,
franchisingu, poprzez częściowe wykupy udziałów, aż do tworzenia odrębnych jednostek w postaci spółek joint ventute.
Jena z cech tego typu współdziałania wiąże się z potencjalnie konfliktowym charakterem interesów i celów, których dotyczy. Przedsiębiorstwa partnerskie pozostając niezależnymi, pilnują w rzeczywistości W odpowiedzi własnych interesów i celów. Mimo to dochodzą one do uzgodnienia wspólnych celów bardziej lub mniej precyzyjnych, które właśnie stają się celami, dla realizacji których alians został utworzony. Te wspólne cele są jednak tylko celami częściowymi dla każdego z partnerów i czasami mogą wchodzić w konflikt
(…)
… atrakcyjności i niskim ryzyku, co może się zdarzyć np. w przypadku monopolu naturalnego lub koncesjonowania dochodowej działalności. Ogólnie Polska oceniana jest dość wysoko w rankingach atrakcyjności inwestycyjnej, znacznie zaś gorzej w rankingach ryzyka inwestycyjnego. We wrześniu 1995 r. Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju dla oceny swojego portfela kredytowego opracował ranking krajów, na terenie…
… krajów o dużym stopniu ryzyka inwestycyjnego . Ryzyko ogranicza się do utraty udziałów włożonych w spółkę.
Cechy aliansu w formie spółki joint venture:
stworzenie odrębnego podmiotu prawnego, w którym partnerzy obejmują ustalone udziały
zachowanie niezależności aliantów
wspólne zarzadzanie spółką przez odrębnie powołany zarząd
dzielenie korzyści i ryzyka.
Alianse kapitałowe - formy współpracy…
…. Warunki zbliżone do typowego aliansu dwóch partnerów stwarzają spółki, w których udział kapitału zagranicznego waha się między 30,5 a 70,4%, co występuje w około 1/3 spółek.
Atrakcyjność lokowania inwestycji zagranicznych w Polsce O zainteresowaniu inwestorów zagranicznych zakupem lub zawarciem spółki z lokalnym przedsiębiorstwem decyduje w pierwszej kolejności ocena atrakcyjności i ryzyka inwestycyjnego związanego z danym krajem, w następnej kolejności - atrakcyjność oferty na lokalnym rynku przedsiębiorstw. Najpierw wybiera się kraj inwestowania, dopiero potem szuka się atrakcyjnego obiektu do lokowania inwestycji.
Omawiając problem inwestowania w Polsce należy rozpocząć od definicji ryzyka inwestycyjnego oraz atrakcyjności inwestowania. Tak więc w literaturze poziom ryzyka inwestycyjnego definiuje…
… (General Motors - Toyota, Renault - Volvo...) i partnerstwo łączące konstruktorów i producentów wyposażenia. Tylko między producentami
samochodów liczba aliansów nawiązywanych corocznie w okresie 1970-1988 zwiększyła się pięciokrotnie.
Trzeba również podkreślić znaczenie aliansów w przemyśle lotniczym i kosmicznym. Współpraca w tej dziedzinie nie jest doceniana w badaniach amerykańskich…
… jest grupa Ford, która sprzedaje w Stanach Zjednoczonych modele rozwijane przez Mazdę, General Motors sprzedaje modele grup Suzuki i Toyota . We Francji grupa Renault sprzedaje w swojej sieci i pod swoją marką samochód „ Espace” o karoserii plastycznej, rozwijany o montowany przez Matra -Automobile.
ALIANSE MIĘDZY FIRMAMI NIEKONKURENCYJNYMI.
I kierunki rozwoju strategicznego.
internacjonalizm…
… ze względu na niska ceną polskich przedsiębiorstw wolą nabywać pakiety kontrolne, natomiast zakupy mniejszościowych udziałów między krajowymi konkurentami nie są popularne. Pojawiają się zupełnie nowe formy aliansu przypominające zachodnioeuropejskie kluby przedsiębiorstw. Są to formalne lub nieformalne porozumienia przedsiębiorstw z tej samej lub bliskich branż w celu koncentracji niektórych działań…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)