Aksjologia prawa bierze się stąd, że prawo ( właściwie wypowiedzi prawodawcze) mogą być uzasadniane jakimiś wartościami np. etycznymi itp.
Język prawny to język tekstów normatywnych, np. ustaw, rozporządzeń. Dlaczego? Ponieważ wymogi redagowania tekstu prawnego ( oszczędność tekstu, precyzja sformułowań), powodują wytworzenie się czegoś, co można nazwać językiem sztucznym( zwróć uwagę na słownictwo, stylistykę a zwłaszcza na specyficzne użycie czasu teraźniejszego). Język prawniczy jest dziełem prawników powstałym przy okazji interpretowania wypowiedzi normatywnych prawodawcy oraz formułowania wypowiedzi o prawie obowiązującym, powstaje również przy okazji opisywania różnych instytucji prawnych, wykładni ( swoją drogą pyta was o jakieś pierdoły a o wykładnie prawa już nie, gdzie wykładnia to jest podstawa podstaw…). Jak najbardziej elementem języka prawniczego są paremie łacińskie. Język prawniczy w podkulturach istnieje jak najbardziej, bo jest metajęzykiem, a więc specyfika zawodu prawniczego może spowodować powstanie coś na zasadzie gwary np. sędziów, prokuratorów ( gratuluję, że w ramach podstaw prawa tego się uczycie, bardzo ważna sprawa mająca kardynalne znaczenie;) Metajęzyk jest to w skrócie język mówiący o języku, zatem język prawny jest pierwszego stopnia, a język prawniczy ( czyli w tym wypadku metajęzyk) jest stopnia drugiego. Nie można mylić stopni języka z normami pierwszego stopnia, czyli z tymi, które bezpośrednio regulują zachowanie człowieka ( normy, które właśnie odnoszą się do norm pierwszego stopnia to metanormy). Wypowiedź dyrektywalna, ma oddziaływać na podmiot aby podjął takie czy inne działanie, w szczególności takie postępowanie, które ma wpłynąć na zmianę rzeczywistości takiej, jaka by miała miejsce w następstwie spontanicznego, niezakłóconego przez ingerencję danego podmiotu, biegu rzeczy .Mają za zadanie sprowokować kogoś do działania itp. Dzielą się na 3 rodzaje: dyrektywy celowościowe, normy postępowania, optatywy( opiszę tylko optatywy bo nie wspominał o innych wasz prof.). Wypowiedź optatywna wyraża życzenie aby pewien pożądany ze względu na aksjologie systemu prawnego, stan powstał lub trwał. Wypowiedz optatywna nie oznacza stosunku miedzy mówiącym a słuchającym, jest to akt bez adresata, akt wyrażający wyłącznie chęć żeby cos zaistniało. Zatem na pytanie nr 34, odpowiedź brzmi wypowiedź optatywna. Wypowiedź ocenna, pełni funkcję ekspresywną, z racji, że wyodrębniamy dwa rodzaje ocen, możemy mówić o dwóch rodzajach wypowiedzi ocenncyh. Po pierwsze wypowiedzi wyrażające oceny zasadnicze samoistne, czyli subiektywizm, nie informują o rzeczywistych cechach, ale o odczuciach wypowiadającego, np. x jest dobry, S jest ładna itp. Drugi rodzaj to wypowiedzi zawierające oceny zasadnicze podbudowane instrumentalnie, czyli wyrażają one aprobatę lub dezaprobatę dla danego stanu rzeczy, jako środka prowadzącego do osiągnięcie danego celu, korzyści, np. „palenie jest szkodliwe dla zdrowia”- wypowiedź ta nie zawiera negatywnej oceny dla palenia, ale odwołuje się do innego dobra- zdrowia. Musi zachodzić związek przyczynowy między celem a środkiem. Wypowiedzi ocenne można sprawdzać poprzez weryfikacje logiczną ( nie zawsze można zweryfikować, ale czasami np. wypowiedź: 200 pietrowy budynek w Warszawie jest bardzo ładny- takiego budynku nie ma), lub poprzez uzgodnienie kryteriów oceny, np. uzgadniamy, że dobrym studentem jest ten, który osiągnął średnią 4,0 semestrze). W związku z tym
(…)
… lub zdania performatywne (na przykład: "tak" podczas zaślubin, "mianuję Cię porucznikiem", itd.), które w sposób bezpośredni są czynami, stwarzającymi realne skutki. zdania z czasownikiem w pierwszej osobie liczby pojedynczej, czasu teraźniejszego, trybu oznajmującego strony czynnej, np: " doradzam ci, żebyś..."," przestrzegam cie przed...", "obiecuje ci","przepraszam...", "potępiam cie", "udzielam…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)