To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
GABRIELA ZAPOLSKA, MORALNOŚĆ PANI DULSKIEJ
Oprac. Tomasz Weiss, BN I/ 187
I. ŻYCIE ZAPOLSKIEJ
Przypadało na okres, gdy ulegały procesowi deprecjacji stare konwenanse obyczajowe, sztywne normy współżycia.
Zaczyna się walka starych z młodymi. Charakterystyczny dla epoki spór młodych z pokoleniem filistrów (skompromitowanych mieszczan
Młodzi domagają się swoich praw
Literatura - teren walki artysty i filistra
Zapolska: podstawową jej pasją była kariera artystyczna, odkryła w sobie talent aktorski. Jednakże zawód aktora, a tym bardziej aktorki, nie cieszył się społecznym poparciem. Aktorki uważano za osoby lekkich obyczajów. Decyzja pozostania w tym zawodzie wiązała się z walką z konwencjonalnymi poglądami, samotną walką o własne prawa. Zapolska wybrała prawo do realizowania własnych marzeń. Marianna Gabriela Korwin Piotrowska urodziła się jako córka ziemianina, na Wołyniu, 30 marca 1857 r.
Wykształcenie: bardzo powierzchowne
1876 - poznała porucznika Konstantego Śnieżko-Błockiego i wyszła za niego za mąż. Niedobrane małżeństwo rozpadło się szybko, w 1881. Rozwód ze Śnieżką zbiegł się z decyzją obrania kariery artystycznej, samotne, pełnej wzlotów i klęsk. Ujawnienie romansu Zapolskiej z popularnym w Warszawie pisarzem, Marianem Gawalewiczem spowodowało skandal. Romans nie trwał długo i potem Zapolska była zdana tylko na siebie.
Trudne życie aktorki zaczęła godzić z pracą pisarską. „Gazeta Krakowska” wydrukowała w 1881 nowelę p.t. Jeden dzień z życia róży, „Przegląd Tygodniowy” Małyszkę. Debiut literacki ściągnął jej na głowę falę obelg. Po ukazaniu się pierwszej książki, Akwarel (1885), publicysta „Prawdy” oskarżył ją bezpodstawnie o plagiat. Jedynym pismem wspierającym ją był wtedy „Przegląd Tygodniowy”. Adam Wiślicki darzył sympatią pisarkę i doceniał jej twórczość,
Wyczerpująca praca i ciężkie osobiste przeżycia odbiły się na zdrowiu i nerwach pisarki. W 1888 próbowała popełnić samobójstwo trując się fosforem
Nie mogąc się wybić na scenach polskich postanowiła szukać szczęścia we Francji
Kilkuletni pobyt w Paryżu: ciężka praca
Mimo pozornych, chwilowych sukcesów polski akcent był przyczyną nieprzychylnych recenzji. Zapolska zdecydowała się na powrót do kraju W czasie pobytu w Krakowie w latach 1897/98 poznała malarza Stanisława Janowskiego. Wyszła za niego w 1900.
W 1900 - zmiana dyrektora na scenie lwowskiej, pisarka nie została zaangażowana i porzuciła definitywnie scenę na rzecz pióra. W 1902 r założyła w Krakowie szkołę teatralną, która istniała jednak krótko
W 1907 roku założyła wraz z Janowskim objazdową trupę teatralną. Odwiedzali wiele miast wszędzie odnosząc sukcesy
(…)
… Ludwika Szczepańskiego, współpracowała. Jesienią 1898r Stanisław Przybyszewski, po powrocie do kraju, wystąpił ze swoją teorią sztuki. Zenon Przesmycki-Miriam, , przyswoiwszy Polsce twórczość Maurycego Maeterlincka, założywszy teoretyczne podwaliny dla symbolizmu, zaczął wydawać od 1901 w Warszawie „Chimerę”, głoszącą hasła estetyzmu. Na czoło wśród powieściopisarzy wysunął się Żeromski…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)