Wielkości fizyczne i oddziałowywania

I    Rok           PRZYRODA   – PODSTAWY FIZYKI           rok 2009/2010    prof. UG, dr hab. Stanisław Pogorzelski ( 45 wykł. + 30  ćw.)      PROGRAM: 1.  Wielkości fizyczne ich jednostki w układzie SI. Wielkości skalarne i  wektorowe w fizyce. Kinematyka: ruch prostoliniowy, zmienny i po okr ęgu. Dynamika:  zasady dynamiki Newtona. Praca, energia, zasady zachowania. Ruch obrotowy bryły  sztywnej. R-nie Eulera. Statyka i dynamika cieczy- r-nie Bernouliego.        2. Pola potencjalne: natęŜenie pola, prawo powszechnego ciąŜenia ruch w polu  grawitacyjnym. Prawa Keplera. Oscylator harmoniczny. Fizyka ruchu falowego.         3. Elektryczność i magnetyzm: Ładunek i pole elektryczne. Prawa Coulomba i  Gaussa. Pr ąd elektryczny, prawa przepływu, prąd przemienny. Pole magnetyczne,  indukcja magnetyczna. Prawo Ampera. Fale elektromagnetyczne, pr ędkość światła.  Optyka geometryczna, przyrz ądy. Fale świetlne, propagacja, dyfrakcja, interferencja i  polaryzacja. Zjawisko dyspersji.  Źródła światła. Zjawiska optyczne w atmosferze.                       Podr ęczniki do części  1 i 2   ↓      Surface Ocean-Lower Atmosphere Study  (SOLAS)                                                                                                                                                                                                                                                                                 PRZYKŁAD    Obliczy ć błąd maksymalny metodą róŜniczki zupełnej funkcji postaci                              F= 2x 2 + y,    jeśli błędy wielkości  ∆x i ∆y są znane.                 dF= [ ( ∂F/∂x) ∆x + (∂F/∂y) ∆y] =  (4x) ∆x+ (1) ∆y ;      bł. względny  dF/              UWAGA    Naturalne ograniczenie dokładno ści pomiaru wynikające z praw mechaniki  kwantowej- zasada nieoznaczono ści Heisenberga.   Do opisu ruchu cz ąstki wprowadza się pojęcie przestrzeni fazowej połoŜenia i pędów  (x,p).    ∆x ∆p ≥ h/2π ,  h- stała Plancka.            p= mv  to   ∆x ∆v ≥ h/2π m 

(…)

…) ∆y] = (4x) ∆x+ (1) ∆y ;
bł. względny dF/ <F>
UWAGA Naturalne ograniczenie dokładności pomiaru wynikające z praw mechaniki
kwantowej- zasada nieoznaczoności Heisenberga.
Do opisu ruchu cząstki wprowadza się pojęcie przestrzeni fazowej połoŜenia i pędów
(x,p).
∆x ∆p ≥ h/2π , h- stała Plancka.
takŜe
p= mv to ∆x ∆v ≥ h/2π m
∆E ∆t ≥ h/2π jeśli E= mc2 to ∆m ≥ h/ 2π c2 ∆t ,
gdzie ∆t czas Ŝycia stanu
-8…
... zobacz całą notatkę