Samospełniające się proroctwo

– to na początku fałszywa definicja sytuacji, prowokująca

nowe zachowanie, które sprawia, że pierwotnie błędna koncepcja sprawdza się. Pozorna

słuszność samospełniającego się proroctwa utrwala triumf błędu.

Proces potwierdzania oczekiwań:

I. Nabywanie informacji potwierdzających stereotyp

- aktywne przeszukiwanie danych potwierdzających stereotyp

- polega na nabywaniu informacji na temat cech charakteryzujących członków obcej grupy

- strategie zdobywania informacji: (1) szukanie informacji najbardziej istotnych przy

podejmowaniu decyzji, czy druga osoba ma daną cechę (informacji diagnostycznych) lub

(2) próba odnalezienia informacji potwierdzających z góry wyrobione przekonania.

- skłonność do (1) – sprzyja formułowaniu trafnych sądów na temat cech innych ludzi

- skłonność do (2) – może prowadzić do stronniczych opinii – zgodnych ze stereotypem

- w przypadku stereotypów zostaje pobudzony węzeł reprezentujący grupę, a informacje

zawarte w połączonych z nim węzłach stają się łatwiej dostępne niż dane z innych sieci

II. Tendencyjne przetwarzanie informacji

- widoczny staje się wpływ oczekiwań na poznawcze przetwarzanie zaobserwowanego

zachowania (bardziej pasywny etap)

- kiedy aktywacja jakiejś kategorii społecznej wytworzy określone oczekiwania, człowiek

na ogół zwraca większą uwagę i lepiej koduje informacje potwierdzające oczekiwania, a

nie na taką, która je podważa - rezultatem jest to, że człowiek widzi to, co chce zobaczyć

- człowiek jest skłonny przypominać sobie informacje zgodne ze stereotypem, a nie

sprzeczne z nim (bo: „wyjątki od reguły" są pomijane – osoba wie, że stereotyp nie

sprawdza się nigdy w stu procentach, dlatego pomija przypadki odstępstw; poza tym

oczekiwania oparte na stereotypach, dotyczą właściwości, które trudno jest podważyć,

dlatego człowiek nie koncentruje się na przypadkach odstępstw)

- dowody poważające stereotyp powodują, że zachowania są tłumaczone czynnikami

sytuacyjnymi, a nie wewnętrznymi skłonnościami danej osoby. Dowód „przeciwko"

przypisywany jest sytuacji, nie przyczynia się do zmiany stereotypu, ponieważ nie

zostanie powiązany z cechą charakteryzującą przedstawiciela danej grupy.

- połączenie między węzłem reprezentującym jakąś cechę a węzłem grupy ulega osłabieniu

tylko wtedy, gdy dla wyjaśnienia dowodu podważającego dokonana zostanie wewnętrzna

atrybucja

- gdy reprezentantowi danej grupy udaje się obalić stereotyp, fakt ten przyczynia się do

powstawania lub umacniania negatywnych postaw w stosunku do niego samego lub do

grupy (antypatia wobec ludzi, którzy nie pasują do stereotypu)

III. Samospełniające się proroctwo

- oczekiwania często funkcjonują na zasadzie samospełniającego się proroctwa.

Wynikające z nich zachowania często wywołują u drugiej osoby takie reakcje, które

potwierdzają oczekiwania.