Szkoła rycerska Stanisława Leszczyńskiego w Luneville

W tym samym roku, w którym założono w Warszawie kolegium teatyńskie (1737), powstała w Luneville akademia rycerska, ufundowana przez Stanisława Leszczyńskiego zarówno dla

młodzieży szlachecko-magnackiej polskiej, jak i dla lotaryńskiej.

Stanisław Leszczyński (1677-1766) – wybrany w 1733 na króla polskiego został zmuszony przez Rosję i Austrię do rezygnacji z tronu oraz do wyjazdu z Polski, udał się do Francji, gdzie od króla Ludwika XV, jak jego teść, otrzymał dożywotnio księstwo Lotaryngii. Należał do sławnego i możnego rodu wielkopolskiego, który wyróżniała się szerokością horyzontów kulturalnych i politycznych, odwagą popierania różnowierców w Polsce i bardzo demokratycznym stosunkiem do mieszczan. Osiadłszy na stale w Lotaryngii rozwinął żywą działalność kulturalną i filantropijną, która zjednała mu wielkie uznanie u ludności lotaryńskiej oraz znaną do dzisiaj nazwę „dobrego króla Stanisława". Nancy stolica Lotaryngii, staje się jednym z najpiękniejszych i najbardziej zorganizowanych miast w Europie. Pobliskie Luneville miało charakter nie tylko rezydencji wypoczynkowej króla, ale także i ogniska życia kulturalnego oraz towarzyskiego.

Przybywali tu na rozmowy z „królem-filozofem" Helwecjusz, Wolter, Monteskiusz i inni.