To samo co tyczy się przyjaźni – tyczy się też np. patriotyzmu

Ale są też inne rodzaje działalności, które nie wiążą się ze stosunkami między ludźmi, w które

angażujemy się nie dla nagrody, lecz ze względu na radość, której są źródłem, i w których

jedyną właściwą postawą jest ta konserwatywna. Np. łowienie ryb – można by myśleć nad

tym jak skutecznie zmienić tradycje łowieckie tak by łowić masowo.. ale łowienie ryb jest

działalnością, w którą można zaangażować się także nie ze względu na zysk lecz ze względu

na nią samą – i wtedy taki wędkarz wracając do domu – po wykonaniu odpowiedniego

rytuału wędkarskiego – bez żadnej ryby - będzie się czół zadowolony.

Zatem wszelkie rodzaje działalności, których celem jest przyjemność płynąca nie z rezultatów

działania, lecz ze swojskiego charakteru zajęcia, są przejawami konserwatywnego

usposobienia.

Wszędzie tam, gdzie stabilność jest bardziej korzystna niż poprawa, pewność jest bardziej

wartościowa niż spekulacja, swojskość jest bardziej pożądana niż doskonałość, gdzie błąd, co

do którego się zgadzamy – przewyższa kontrowersyjną prawdę, gdzie chorobę łatwiej znieść

niż kurację, gdzie zaspokojenie oczekiwań jest ważniejsze niż ich „słuszność", gdzie jakaś

władza jest lepsza niż ryzyko całkowitego braku jakiejkolwiek władzy, konserwatywne

usposobienie będzie odpowiedniejsze niż jakiekolwiek inne.

Dlatego też ci którzy traktują konserwatystę (w tzw. postępowym społeczeństwie) jako

samotnego pływaka zmagającego się z przygniatającym naporem wydarzeń, usuwają ze

swego pola widzenia olbrzymią liczbę sytuacji, w jakich czasem znajdują się ludzie.

Narzędzia którymi posługuje się człowiek są też konserwatywne. Jak nauczy się rachunków,

prawa, żeglugi itd. to wtedy z większą łatwością posługuje się nimi – człowiek ma więc

skłonność do postawy konserwatywnej.

Człowiek który ma wykonać szczególnie trudną pracę, będzie często wolał użyć doskonale

znanego mu narzędzia niż jakiegoś innego, wykonanego wg nowego projektu, które ma

akurat w swojej torbie, lecz którego użycia jeszcze nie opanował.

Jeśli swojskość jest dobra do narzędzi jakich używamy – to jest też dobra dla procedur w

pracy. Brak konserwatywnej postawy w stosunku do procedur postępowania jest oczywistym

szaleństwem. Procedury te rodzą i spełniają pewne oczekiwania (trudno sobie wyobrazić ich

brak np. w piłce nożnej czy w izbie gmin).