Teorie Tonniesa i Cooleya

w zasadzie się ze sobą pokrywają, występuje tylko inne nazewnictwo.

Przedstawiciele teorii linearnych głosili pogląd, iż społeczeństwa ulegają przemianom w toku

rozwoju historycznego i zmiany te mają charakter linearny, kierunkowy i przechodzą od fazy

pierwotnej do fazy końcowej. Głównymi przedstawicielami teorii linearnych byli: AUGUST

COMTE, HERBERT SPENCER, KAROL MARKS.

August Comte na podstawie swoich rozważań stwierdził, iż cała ewolucja ludzkości toczy się

według naturalnego prawa następstwa trzech stadiów: pierwotnego przejściowego i

pozytywnego. Ewolucja taka jest zdaniem Comte'a uwarunkowana naturalnym rozwojem

umysłu ludzkiego. Znajduje to odbicie w odmiennej jakości ludzkiego myślenia, poznania,

rozumienia i wyjaśniania świata oraz powstania nowych idei filozoficznych. Wszystkie dziedziny życia w społeczeństwie są ze sobą ściśle powiązane więc typ poznania każdego okresu określa stan świadomości społecznej, wpływa na społeczną organizację, charakter państwa i ustroju.

Teoria Herberta Spencera głosiła, że społeczeństwo tak jak i inne rodzaje bytów rozwija się

według pewnej prawidłowości, a mianowicie przechodzenia od stanu jednorodności,

niespójności do stanu zróżnicowania, specjalizacji, integracji. Społeczeństwa powstają jako

małe skupiska, zarodki i wzrastają do wielkich liczebności, a zjawisku temu towarzyszy zjawisko zlewania się ich w jedną zintegrowaną całość. Kierunek rozwoju uwarunkowany jest czynnikami zewnętrznymi i wewnętrznymi.