X. Karol MARKS (1818-1883) I MARKSIZM 1. Rys biograficzny
Karol Marks urodził się 5 maja 1818 roku w Trewirze. Jego ojciec, adwokat, był wychowany w kulturze francuskiej. Dobrze znał poglądy Woltera i J.J. Roussea, bliskie też mu były ideały oświecenia. Karol uczył się początkowo w gimnazjum w Trewirze, a następnie, w 1835 roku, podjął studia prawnicze na uniwersytecie w Bonn. Rok później przeniósł się do Berlina, gdzie pod wpływem Ludwiga Feuerbacha i Bruno Bauera, zmienił kierunek studiów na filozofię. Tutaj poznał też Fryderyka Engelsa, ale zaprzyjaźnił się z nim dopiero później. Z Berlina udał się do Jeny i tam w 1840 roku przedstawił rozprawę doktorską na temat filozofii przyrody Epikura i Demokryta (obronił doktorat w 1841 roku). Sam Marks był wtedy związany ze środowiskiem tzw. lewicy heglowskiej.
Po doktoracie, w 1842 roku, wobec niemożliwości otrzymania pracy na uniwersytecie, Marks rozpoczął pracę dziennikarską, zostając współpracownikiem, a następnie redaktorem naczelnym "Gazety Reńskiej", ukazującej się w Kolonii. Pismo to jednak zamknięto w 1843 roku. Marks wyjechał wtedy do Paryża, gdzie wydawał "Roczniki Francusko-Niemieckie". W Paryżu Marks zaprzyjaźnił się na trwałe Fryderykiem Engelsem, który zwrócił jego uwagę na ruch robotniczy i zachęcił do studiowania ekonomii. Podczas pobytu w Paryżu Marks zaczął wydawać swe pierwsze pisma filozoficzne, takie jak: Krytyka heglowskiej filozofii prawa, Święta rodzina, Przeciw Bruno Bauerowi i spółce (razem z Engelsem). W 1847 roku został zmuszony do opuszczenia Francji. Udał się do Brukseli, gdzie wydał dalsze prace: Nędza filozofii, Ideologia niemiecka, Tezy o Ludwigu Feuerbachu. Był to też czas indywidualnych studiów historii i ekonomii. W Brukseli Marks założył Niemieckie Stowarzyszenie Robotnicze, a następnie wraz z Engelsem wstąpił do nowo założonej, pierwszej partii komunistycznej, Związku Komunistów. Władze Związku poleciły Marksowi i Engelsowi przygotowanie programowego manifestu, który ukazał się w 1848 jako Manifest komunistyczny. W tym samym roku w Europie wybuchła Wiosna Ludów. Marks został wydalony z Belgii i udał się ponownie do Paryża, a potem do Kolonii. Założył tam "Nową Gazetę Reńską", która ukazywała się przez jedenaście miesięcy, do 1849 roku. Po zamknięciu gazety Marks znów udał się do Francji, a następnie do Anglii, gdzie mieszkał aż do śmierci.
W Anglii Marks żył w bardzo ciężkich warunkach i był finansowo wspierany przez Engelsa. Prowadził intensywne studia ekonomiczne, których efektem była praca z 1859 roku: Przyczynek do krytyki ekonomii politycznej. Był to wstęp do jego późniejszej krytyki kapitalizmu. W 1859 roku Marks został założycielem i organizatorem I Międzynarodówki, działając odtąd coraz aktywniej na forum międzynarodowego ruchu robotniczego. W roku 1867 ukazał się pierwszy tom głównego dzieła Marksa, Kapitał. Dalsze tomy, wydawane przez Engelsa, ukazały się po śmierci Marksa, w latach: 1884 i 1893. Engels był wydawcą również innych jego, nie opublikowanych za życia prac. Marks zmarł w Londynie 14 marca 1883 roku.
(…)
…. Idealiści twierdzili, że pierwotną formą bytu jest duch, który istniał przed materią, materialiści odwrotnie. Według nich, materia pierwotną i jedyną formą bytu. Materializm marksistowski nosił nazwę materializmu dialektycznego. Dialektyka według Marksa jest ogólną nauką o prawach ruchu, rozwoju przyrody, społeczeństwa ludzkiego i myśli (dialektyka jako odmiana rozumowania). Nazwa ta podkreślała…
…, lecz rzeczą do sprzedania, czymś, co przynosi zysk i pomnaża kapitał. Również przebieg pracy sprzyja alienacji człowieka, gdyż nie jest on właścicielem środków produkcji. Praca i jej wytwory stały się dla człowieka w kapitalizmie obce. Doprowadził do tego cały rozwój społeczeństwa przemysłowego, którego etapami było: ustanowienie własności prywatnej, konkurencji, władzy pieniądza, itd.
Wskazane formy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)