Starożytny Rzym i wczesne chrześcijaństwo

Człowiek jest jednak jednocześnie istotą duchową. Duchowość to pierwiastek boski. W człowieku mieszczą się zarodki cnoty, które on sam, własnym działaniem powinien przez całe życie pielęgnować i rozwijać. Człowiek jest istotą potencjalnie cnotliwą i nie możebyć z gruntu zły. Póki człowiek żyje, nie da się o nim powiedzieć, że jest całkowicie ibezwzględnie zły. Zawsze bowiem może się zmienić. Bóg kocha także grzeszników inigdy nie odmawia im szansy poprawy.

Obowiązkiem chrześcijan jest miłowanie bliźnich i wybaczanie. Na tym obowiązku powinny być oparte relacje społeczne. Chrześcijańska wspólnota jest wspólnotą otwartą. Jej członkiem może się stać każdy, gdyż każdy jest dzieckiem Bożym.Każdy też i w każdym czasie może doznać iluminacji i stać się chrześcijaninem.Wspólnota wiary obejmuje cały świat – każdy równy wobec Pana. Chrześcijanin akceptuje różnice w świecie doczesnym jako dane przez Najwyższego. Charakteryzuje go stoicka wiara w odwieczny porządek stworzonego przez Boga świata.