Starożytna Grecja

Najszersza warstwa społeczeństwa to ci, którzy utrzymują całe państwo — żywią i dostarczają środków niezbędnych do jego funkcjonowania — to chłopi i rzemieślnicy. Jest to fundament platońskiej piramidy społecznej i wegetatywnej części duszy, odpowiedzialnej za zaspokajanie podstawowych potrzeb ludzkich.

Warstwa druga to ci, którzy państwa bronią, czyli wojownicy, nazywani przez Platona strażnikami. Jej odpowiednikiem w duszy jest temperament, który — jeśli jest odpowiednio ukierunkowany przez rozum — stanowi czynnik niezbędny do realizowania ludzkich zamierzeń w sferze zewnętrznej.

Trzecia warstwa, tworząca sam szczyt piramidy, to rządzący filozofowie, którzy sterują całym organizmem i posiadają nad nim nieograniczoną władzę. Warunkiem stabilności takiego państwa jest zachowanie harmonii między tymi warstwami. To zaś jest możliwe właśnie dzięki władzy filozofów.Projektując idealne państwo Platon świadom był konieczności istnienia instytucjonalnych zabezpieczeń chroniących przed degeneracją. Żeby zapobiec chęci do wzbogacenia siętych co rządzą trzeba znieść własność prywatną oraz znieść instytucję rodziny.