Narodowy socjalizm

Centralnym elementem doktryny nazizmu jest pojęcie rasy – czerpiąc z myśli XIX w.

teoretyka rasizmu Hustona Chamberlaina, Hitler był przekonany, że podobnie jak w

świecie przyrody gdzie istnieją gatunki słabsze i silniejsze, tak wśród ludzi można mówić

o rasach lepszych i gorszych. Kryterium rozróżnienia jest umiejętność adaptacji do

trudnych warunków życiowych czy wkład wniesiony w rozwój cywilizacji. Podobnie jak

zwierzęta prowadzą walkę o byt, tak też rasy toczą nieustanną walkę o zwycięstwo, w

której to rasa lepsza, najbardziej twórcza osiąga zwycięstwo. Zatem wśród ludzi

naturalnym stanem nie jest pokój, ale bezwzględna, nieustanna walka ras o zwycięstwo

– owocem tej walki jest przeznaczenie najsilniejszych do przewodzenia ludzkości i

władania innymi, słabszymi rasami. Zdaniem Hitlera rasą, która stanowi arystokrację

ludzkości, która reprezentuje najbardziej wartościowe osiągnięcia, jest rasa aryjska.

Różnice kulturowe między rasami wynikają z różnicy natury fizycznej – cechy zewnętrzne

człowieka determinują jego kondycję psychiczną, cechy charakteru, usposobienie,

uzdolnienia. Rasa aryjska uosabia w sobie to co najlepsze – siłę ducha, ciała, zdolności

przywódcze, intelektualne i moralność. Jej przewodnictwo trwać będzie dopóty dopóki

zachowa czystość krwi i nie będzie się mieszała z innymi rasami. Dla poparcia swoich

argumentów Hitler w „Mein Kampf" używa analogii naturalnej, argumentując że w

przyrodzie rozmnażanie odbywa się w ramach jednego gatunku, a ewentualne

mieszańce przyroda czyni bezpłodnymi.