Administracja w dziedzinie oświaty
Istotą zagadnień oświaty, czy węziej szkolnictwa, jest realizacja konstytucyjnego prawa do
nauki. Prawo to jest realizowane m.in. przez szkolnictwo – powszechne i obowiązkowe
szkoły podstawowe oraz upowszechniane szkoły średnie. Prawo do nauki jest również
realizowane przez pomoc pań w podnoszeniu kwalifikacji osób pracujących oraz system
różnorodnej pomocy dla osób uczących się, przez system stypendiów i innych form pomocy
materialnej. Wg postanowień obowiązującej ustawy system oświaty obejmuje: 1)
przedszkola, w tym specjalne, 2) szkoły podstawowe i ponadpodstawowe, w tym specjalne
artystyczne, sportowe, 3) placówki oświatowo-wychowawcze, placówki pracy pozaszkolnej,
4) poradnie psychologiczno-pedagogiczne udzielające dzieciom i młodzieży, rodzicom i
nauczycielom specjalistycznej pomocy, 5) placówki opiekuńczo-wychowawcze i
resocjalizacyjne dla młodzieży pozbawionej częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej,
6) rodziny zastępcze, 7) ochotnicze hufce pracy, 8) zakłady kształcenia i placówki
doskonalenia nauczycieli, 9) biblioteki pedagogiczne.
Upowszechnianie i ochrona dóbr kultury.
Dobrem kultury jest każdy przedmiot ruchomy lub nieruchomy, dawny lub współczesny,
mający znaczenie dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego ze wzg na jego wartość
historyczną, naukową lub artystyczną. Przepisy nakładają obowiązek ochrony ogółu dóbr
kultury na wszystkich obywateli, organy pań i samorządowe, a w szczególności na właścicieli
i użytkowników. Jednak ochrona oparta na konkretnych instytucjach prawnych nie dotyczy
ogółu dóbr kultury, lecz tylko dobra: 1) wpisane do rejestru zabytków, 2) wchodzące w skład
muzeów i bibliotek, 3) inne jeżeli charakter zabytkowy jest oczywisty. Wymienione dobra ok.
się mianem zabytków. Ochroną dóbr kultury zajmują się: minister kultury i sztuki, generalny
konserwator zabytków, dyrektorzy muzeów w stosunku do zabytków znajdujących się w
muzeach itd. Wojewódzki konserwator zabytków prowadzi rejestr zabytków znajdujących się
na terenie województwa.