Negatywne oddziaływania

Kolejny aspekt, który angażuje procesy poznawcze uczestnika konfliktu to postać partnera

sporu. Trafna percepcja partnera odgrywa ważną rolę w rozwoju wydarzeń konfliktowych.

Dobra orientacja w jego mocnych i słabych stronach rokuje nadzieje na korzystne

rozwiązanie konfliktu, jednakże obiektywna ocena jest bardzo trudna dla uczestników ( wynik

wcześniej wspomnianego egocentryzmu). Najczęściej partnerowi przypisywane są negatywne

cechy takie jak samolubstwo, głupota, złośliwość, bezwzględność, lekceważenie potrzeb

innych. i to jego właśnie obarcza się winą za powstanie konfliktu. Bardzo rzadko przypisuje

się partnerowi pozytywne cechy. Partner stanowiący zagrożenie dla podmiotu jest widziany

jednostronnie jako osoba o złych cechach, jako ktoś kto nastawia się jedynie na realizację

własnych pragnień kosztem dobra podmiotu. Obraz siebie jest jakby odwrotnością obrazu

partnera, niezmiernie rzadko podmiot przypisuje sobie negatywne właściwości, a jeśli już tak

się dzieje to są to tylko upór i brak opanowania. Natomiast najchętniej przypisywane sobie

cechy to chęć współpracy, uczciwość, takt, wyrozumiałość, odpowiedzialność.

W środkowej fazie konfliktu głównym celem jest radzenie sobie z negatywnym wpływem,

wg K. Balawajder możliwe są cztery główne reakcje na niekorzystne działanie partnera:

· Atak

· Obrona

· Uleganie

· Współpraca.