Kwestia pracy Karola Marksa

Ekonomia Marksa to swoisty kult pracy ludzkiej. W swojej teorii wartości Marks zapożyczył

wiele z myśli ekonomicznej Dawida Ricardo, którego tak krytykował. Przejął jego teorię wartości, w pewnych miejscach ją nieco modyfikując. Dla Ricardo to ilość pracy stanowiła główne źródło oraz główny miernik wartości wymiennej. Marks przejął ten tok rozumowania.

Praca wg Marksa to proces zachodzący między człowiekiem a przyrodą, procesem ,w którym

człowiek poprzez własną działalność reguluje i kontroluje wymianę materii między sobą a

przyrodą. Wobec materii i przyrody występuje sam jako siła przyrody, wprawia w ruch naturalne siły swego ciała, ramiona i nogi, głowę i ręce ażeby przyswoić sobie materię przyrody w postaci przydatnej dla swego życia. Towar podlegający wymianie, to produkt pracy, który jest wytwarzany w celu wymiany. Każdy towar, każde dobro, każdy produkt posiada różnego rodzaju wartość. Smith i Ricardo dzielili tą wartość na dwie kategorie: użytkowa oraz wymienna danego dobra, towaru. Tak samo jest u Marksa. Próbował on być nieco oryginalny i ten podział przeprowadził nieco inaczej. Wydzielił on wartość użytkową oraz wartość (bez żadnych przymiotników). Wartość użytkowa wg niego powstaje dzięki pracy konkretnej. Wartość powstająca dzięki pracy abstrakcyjnej uwidacznia się w towarze dzięki procesowi wymiany. Stąd też można by powiedzieć, że wartość (bez przymiotników) to nic innego jak wartość wymienna. Karol Marks doszedł do takiego samego podziału jaki przeprowadzili Smith i Ricardo. Nadal nie wiemy czym jest praca konkretna i abstrakcyjna.

Załóżmy że przypatrujemy się pracy stolarza, że hebluje on deski, z których zamierza zrobić

stół. I to jest jego praca konkretna. Ta praca tworzy wartość użytkową tego dobra, w tym

przypadku stołu.